þyngia folkino[1]1 með ofmikilli[2]2 agirnd.[3]3 oc at eigi [megi fauitrir[4]4 menn synia[5]5 hofðingianum[6]6 logligrar þegnskylldu firir þriozsko sakir eða skamsynar ouitzsku.[7]7
3 iij. Nv af þui at landz folkit allt[8]8 a mykla lyðskylldu konunginum[9]9 at veita.[10]10 þa uære þat þarflægt at menn uaraðezt þa miklu villu þoku[11]11 er mesti lutr folks þessa landz hefir sua hormuliga[12]12 verit bliudath[13]13 af sua at i engu lande aðru finnazt döme til þess. þar sem teknir hafa uerit ymisir menn oc kallaðir konungar rang= liga[14]14 mote[15]15 rettom konungum[16]16 oc lagum hins hælga Olafs konungs oc allum þeim rettyndum[17]17 er huer bonde uilldi vna[18]18 [af aðrum[19]19 vm sinar erfðir. þionoðu opt ualborner menn þeim er [uarla matto[20]20 væra knapar þeirra sem en uattar i dagh huart þeir mistu fleiri[21]21 oðala sinna eða[22]22 hinir[23]23 sem þeir kallaðu konunga sina.[24]24 oc sua [hitt sama[25]25 vm manna missunnar.[26]26 Nu at menn þurfi eigi griplande[27]27 hende[28]28 eða leitande[29]29 eptir[30]30 at fara huer konungr a retliga at vera i Noregi.[31]31 þa se þat[32]32 kunnigt allum [Noregs monnum.[33]33 At Magnus konungr Hakonar konungs son[34]34 staðfesti sua oc let i bok setia [a Gulaþingi.[35]35 huer at rettom erfðum a at væra Noregs uelldis konungr eptir lagum.[36]36 oc þui iattaðo oc samðyktu aller Noregs menn firir sik oc sitt afspringi[37]37 með retto þingtake[38]38 at þesse skipan skal
- Jvfr. Cap. 3. Hk. 9. Jb. II. 3.
- ↑ [ anauða e. þuingia f. — Gd. [ anauðga e. þraöngua f. — Gi, p. [ anauðga f. — Fb. Bl. [ anauðga sina þægna eda þyngia landzfolkeno — Bc. [ nauðga æða þyngia f. — Fa, e, Ba. [ þuinga folket — Bb.
- ↑ mykilli — fl.
- ↑ ef þæir vilia — tilf. Bb.
- ↑ fakunnir — Bk.
- ↑ [ fa vitrir menn só. syniat — Gd.
- ↑ hofðingiunum eller hofðingium — de fl.
- ↑ Saaledes Gb, c. Fe. de Övr. fauizku. I Margen ved dette Stykke er i Gs tilskrevet med Textens H.: En þesse lutir höyra till villu oc heidens atrunadar &c. — der ellers hörer til Capitel 3 i K. Magnus's Christenret (see denne).
- ↑ att — mgl. de fl.
- ↑ konongdomenom — fl. hofðingium — Eb.
- ↑ æinkanlega konongdomenom. — tilf. Eb.
- ↑ þoku — mgl. Ee.
- ↑ heruiliga — Gi. miok — Gn. mgl. Gp.
- ↑ blint — Gm. blindaðr — fl.
- ↑ rangliga — mgl. Fb, c, f. Ed.
- ↑ retyndum ok — tilf. Ff. Eb. guds lagum. oc — tilf. Bc, d, e.
- ↑ konunge — de fl.
- ↑ rette — Gm. Bf. mgl. Fe.
- ↑ hafa ok vna — Gp. hafa — Bb. uita — Ff. Bk. æi þola — Eb.
- ↑ [ oðrum — fl. [ við annan — Bb. [ mgl. — i Enk.
- ↑ [ eigi varo væirdir at — Be. Gm har overalt Enkelttal i denne Sætning: þionade … vælboren maðr … knape hans.
- ↑ fleira — fl.
- ↑ en — fl.
- ↑ eða hinir — mgl. Gt.
- ↑ reðtlega — tilf. Gm.
- ↑ [ mgl.— fl.
- ↑ Nyt Cap. i Ba.
- ↑ gripande — Gn.
- ↑ hondum — de fl.
- ↑ grip. h. eða leit. — mgl. Bb. eða leit. — mgl. Gd, p, t. lengr — tilf. Ba, c, e, k, l.
- ↑ till — Fa, f. Eb.
- ↑ Noregs konungs veldi eller Noregs veldi — de fl.
- ↑ Frostoþings monnum — tilf. Fe.
- ↑ [ Gulaþingsmonnum ok ollum Noregs monnum — Gn. [ Frostoþingsmonnum. oc ollum odrum Noregs monnum — Fc. [ Norðmonnum — Gd, i, m, t. Fb, f. Ea, f. Bd, e, f, l. [ Noregs k.s monnum — Ed. [ monnum — Ba.
- ↑ sonarson Suerris konungs — tilf. Fa.
- ↑ [ a Frostoþingi — Fe, e. [ a N:tingi — Gs. [ mgl. — de fl.
- ↑ ok þui uar jattat med samþyct Jons erkibiskups ok allra leoðbiskupa lendra manna ok lerðra. stallara ok laugmanna ok allra handgenginna manna þeirra er þa uoro j hia ok allra Gulaþings manna — tilf. Gn. ok þui sem þa var iattat. m. raðe ok samþ. Jons erkibps. ok allra ann. lioðbpa. lendra manna ok lærðra. stall. ok logm. ok allra hdg. m. þ. er þa v. i hia ok allra Frostoþingsmanna — tilf. Fc.
- ↑ afsprengi — Ba, oftere. við Noregs konung ok hans afspringi — tilf. de fl.
- ↑ þingtale — Fb, f. Ee.