H. Aschehoug & Co. (W. Nygaard) (s. 116).

Aa Dokka, Dokka, snilde Kui mi!
naar Graaten kjem i desse Dagar seine,
so kom og kjæl meg du med Kinne reine;
du er so god; du er so hjarteblid.
Ja berre du meg fylgjer her i Lid,
so er eg endaa ikkje reint aaleine.
Og kjære seg meg, trur du det er Von . . .
Seg, trur du eg maa tenkje paa han Jon? —