Side:Historisk Tidsskrift (Norway), Anden Række, Andet Bind.djvu/340

304

SMAASTYKKER.

6. Ottrin smaug han i ein grov,
Vart han vaer ein fisk.
Dan so skienkte han brugommen
Da va deira ottebisk.
Ottrin va deira fiskar uti skogin.

7. Kiøtmeisa kom ho fykande
Mæ sin væsal molle kjøt,
Dan la ho te gjestabos,
Da smagte hadla søt.
Kiøtmeisa ho va teenostpika i skogin.

S. Jasen kom han bygsande,
Dat han paa si nosa.
Han skudne sig utaa backine,
Han haur’e ikodne blaasa,
Ikodne blees i luren uti skogin.

9. Aarren kurra punde biørkerot,
Fadn ein væsal mack.
Da so skienkte han brugommen
Han fæk Gudslæ-go-tak.
Aarren han var kockin uti skogin.

10. Ein feit smørklack bar høno fram,
Hu va deirra kockataus,
Dan laante ho aa heimate.
Kietta gav ei mus;
Kietta ho va dyreskytter uti skogin.

11. Houkin gav sin kiuckling,
Dan stal han som ein tiov.
Kraaka svara: „Staalin kost
Hæve me inkie behov“.
Brugommen sa: „Os vantast kost i skogin.“

12. Hanen gav sin flabrøleiv,
Kom utor stabur,
Spaanka, sparka, gjore sæg te,
Goel han kukulur.
Han va deira saangamester uti skogin.