Side:Ivar Aasen - Norske Ordsprog.djvu/97

kVils-Kt)tkjs 81 Kvelds-Klaaren gjerer ntrygg Morgon. — „Kvelds-klaaren oe ein skjeden Maaren“. Joed. kvila. Ein kann kvila so godt paa ein Stein som paa ein Stol. Han lyt stundom kvila, som langt vil laupa. Maatelege kvilt er ingi Tid spillt. Ei liti“Kvild er alltid god (fl)re den som e trøytt og mod). Jf. Landst. 151. 258. Kvinna (og Kvende). Kvinna lyt osta gjera Manns Verk. (I1lum. J Stedet for Kvinna og Kvende sigeF mest almindelig: Kvinnfolk. Ktnnnfolket er eit Folk fyre seg sjølv. Kctlde er KVctldctctcld. Tel. (Bngge, Folkevifer 39). G. N. lcöld ei-u levcnns r5cl. Kvinna og Mann er myket like. Den som lastar Kvendi, han gløymer Moder si. Kvinnor og Menner, lika mange, gjera eit godt Lag. If. Gjenta, Kjerrins, Kona- kvistra. Den som myket kviskrar, han myket lyg. D’er ikkje verdt aa kviskra um det som kvar Mann veit. Kvist. D’er betre Kvist som bognar, en som breft. Oftcte- Han er betre den Kvisten, som bognar, en den som b1’cst. (Om Eftergivenhed). Unge Kvifter bøygja seg beft. D’er sjeldan søte Kvifter paa beiske Tre. (Landst. 103). G. R. Sja.Id.an verda l-cvistir bctri en ada1tre. kvit. Det verd ingen kvit av di, at han gjerer ein an- nan svart. (Om Bagta1snc). Ein maa vel vera kvit, um ein ikkje gjerer andre svarte. Kvitt imillom svart er alltid bjart. El. Kvitt er aldri so bjart som midt i svart. Kykling. Kyklingen kann ikkje vera klokare en Høna. Det kjem ikkje Kyklingar af uppetne Egg. Kytkja. D’er nog med ei Kyrkja i kvat Sokn. Kyrkja er aldri so fnll, at ikkje Presten slepp inn. Ogsaa- Ho er for full Kyrkja, naar ikkje Presten slepp inn. Det kann ikkje alle til Kyrkja ridaz det verd vel ein, som fær heime bida. (Berg). 6 — —-4