Aaker og Eng me Øyr og Oru’ning. I Li’a-Jorde va de ein Houg som kallast Li’a-Hougen og der va de trygt for Skriuom. Da de bar te rase som hardast uppi Ottdals-Li’n fløtte Gardsfolke ut-i Hougen og mange andre fraa Grenn umkring. Føraas’mann i Li’n, han Mekkel, va saa gomol, at han va baade blinn og atti-komin og no vilde døm ikje saarske[1] Gamlin me aa fortelja ’om, kaar ille de sto’ te. Da døm tok og bar han ut-i Li’a-Hougen sa døm ve han, at de va berre døm vilde fløtja han burti ei annor Stugu, saa han kom onda Tak-Draap’om, alle Jord-Tak lakte[2] som ein Sil, maa’ta. Men saa fekk han kjenne de droup paa se, der ou: „de dryp her, ou!“ sa han, han skjøna ikje, at han va paa fri Gard, maa’ta. Detta ha vore eit Ord-Tøkje i Grenn sia’: de dryp her, ou, sa han Mekkel Li’n han laag i Li’a-Hougje.
Framme Øver-Li’n ligg de tvo Plasse, den eine upp-ivi di andre. Uppi Hø-Broon midt upp for desse Plassom, losna de ut ei fæl Skriu som sopte Jorde og Skogen me se ne paa nakne Svae og peikte beint paa Huse. Paa di øvste Plasse va de nettup uppsett ny Stugu som va saavidt ferdog. Skriu naadde i eine Stuguhørna og Øyre la se attaat Veggje, jemn-høg ve Take; Stugo vart naagaa ro-stakk[3], men ho sto. I di ne’ste Plasse kom Skriu midt paa Stugo, men da ha ho misst Drage[4], saa ho va ikje sterk nok te aa taakaa Stugo ’taa Toften, men Jorde og Stein la se attaat Veggje, jemnhøgt ve Torv-Aal’n ette heile Takje.
Søre Kleive ligg paa Flatun ut-ve Elve og der va mest heile Jorde djup Søkkje-Myr. I Offsa ljøp Myre full me Øyr og Skriujord saa de er ei Ferd ogo-paa Myr’n, upp te 2 Alne tjukt. Der vart Jordvegen be’re, hell han va førr. Elles va Garden den Gongen ein Øy-Gard og ha ikje andre Hus hell ein Laave som enno staar og er byggt umkring 1612. I Nørdre Kleiven gjekk alle Huse saaner som ein gomol Stall. Kjeringje og Bone va fløtte uppaa Hovda-Sætrin og Mann va einsle att heime; da Stor-Regne losna som verst den 21de, fekk han slik Oro og Otte paa se, at han fløtte allt Loust, i Husom va, inn-i
