skulde Gamlin faa freiste Armann sine, tenkte han, gjekk inn aat ’om og bar se ille for, at Mjøl-Hite vart sitjande saa fast, at han fekk ho ikje upp att. Gamlin gjekk me burti Stabbure, men han gat um, at han skjøna ikje kaa de kunde vera te Mjøl-Hit. Da han ha trevla se burt-aat Kjere og fekk Tak i Hit-Munna, tok han i einn Gong, men ho røyvde se ikje, nei da beit Sinne han og han tok i me all si Magt og – sleit nye Skjinn-Hite tverrt av. De va ofte Karann paa Garde narra han Tjøstol te aa bruke Magte si, berre for døm tykte de va eit Spir aa sjaa, kaa umog’le sterk han va. De va ein gomol Husmann onde Kleppe fraa ein Plass heite Jukul’n, ein utu-maata stor, tong Rar. No va han i Legd paa Garde og ein Kvell ha Karann funne paa, aa bonde Jukul’n fast i Omn-Jønne og ba Gamlin aa ha han paa Døre, kaa Aarsak de no va døm fann paa. Han Tjøstol leita se fram i Omn og fekk Tak i Jukulle: „Jukul’n er tong, de er han, men ut ska han, de ska han!“ sa han. Men Galningann va gla’e døm fekk løyst Mann utu Omn-Jønne att og de kvasst ou, for elles trudde døm han ha sliti han i Fillo.
Ei Rengje og eit sterkt Beist fraa ein ’taa Sambu-Gardom, kom inn paa Kleppe midt paa Natten og vilde endele taakaa Tak ve han Tjøstol. Sambu’n va full og sinnt, for han ha Eingong havt ei Sak me ’om Tjøstol, og han dondra og slo og heldt slikt Hus, at de va ikje likt te naagaa. Gamlin reiste se i Sengen og bar te aa tumme paa se Brokje: „kjøm eg upp, kjøm eg, og fær paa meg Brokje, fær eg, Hogg ska han faa, de ska han!“ sa han Tjøstol. Og da han ha faatt Brokje paa se fekk ou Sambu’n taakaa Tak – han vart lyfta høgt uppi Ve’re og lagt te aat Golve saa de knaakaa i kaar ein Le’ paa ’om! „Sjaa aat du, Ola, som ser væl – trotta[1] han meir, saa ska han faa meir, de ska han, de ska han!“ sa han Tjøstol; men da han Ola saag te, ha nok Sambu’n faatt allt, han kunde trotte og væl saa de ou. Han Tjøstol Kleppe dø i 1765 da han va søtten Aar paa fjorde Tjuge.
Skjyttar-Braatan va ikje gomol Kar’n da han bar te aa gaa ette Reine; han va ikje søtten Aar enda, da Sonde-Skrivar’n,
- ↑ trotta, aa trotte: taale:
