Side:Kleiven - I gamle Daagaa.djvu/175

Denne siden er ikke korrekturlest
– 163 –

ronnde og daanaa i heile Fjelle. Og no va han ikje sein paa aa kaamaa ut att, for han høyrde Bjønn kasta se kvast ne utu Sengen, som Von kunde vera, for Sannes’n ha skote av nere Kjeften paa ’om. „Jou, Dj. brenne meg, kjem han ikje no, lell! no ska de bli Bjønn-Mølju[1]!“ sa Sannes’n me di saamaa han kom ut att krupande. Han sprang uppaa Legan aat di tvo og i saamaa Stonn kom Bjønn ette, ou, men Hole va saa trongt, at han hekk og vridd og vatt se, førr han kom fram. Da ha døm Tak, han Sjugur og han Eina – men døm va saa redde og forr-fjamsa, baae tvo, at døm skout reint imisst og ikje Eingong snerta eit Haar paa ’om. Sannes’n ha ikje Skot i Børsun, maa’ta og no bar de te aa spøkje for naagaa ’taa kaart. Me di saamaa Bjønn kom lous faataa han ei Børs-Hyltre ’taa tjukt Ler som sto i ei Snjo-Fonn att-aat Hole, og beit tri store Hol igjønom ho, enda Kjeften hans va skrelt. Saa reiste han se paa Tvo og vilde uppaa Legan aat Karom! Da greip han Sjugur Sande Honn og kasta ne aat ’om og han sette paa gneldre saa avraa’e, at Bjønn skvatt saa han rulla att-aa-Bak. Honn dreiv og gneldra og Bjønn freista aa faa Slag paa han og mea’ dette sto paa, fekk Sannes’n lødt Rifla si og ga ’om eit Skot saa godt, at han tok Kuten sø-over fraa Bergje. Baade han Sjugur og han Eina la te-sprangs, men han Eina va saa redd, at han nøytte ikje Fot’n sine – han rulla som ein Sekk, sto upp-att og rulla ikoll att. Han Sjugur ha be’re Haatt og fekk lødt Rifla si att og da Sannes’n saag de, greip han Rifla fraa ’om og sette ette Bjønne. Han naadde ’om att sø-paa Fjelle eit Stykkjy og raakaa han saa gløgt, at han datt dou onda Smelle. De va reint eit A-Beist te Bjønn, Ferde ette ’om i Snogje sø-over Fjelle va som ein skulde seett Ferde ette ein Stytting’! Da døm flaadde han viste de se, at de andre Skote Sannes’n skout paa han, ha raakaa han i Hjerta, men han va saa utu Lagje feit, at Kul-Hole ha flogje att me Feitt saa Blo’e fekk ikje losne. Siste Skote ha gaatt ette Ryggje-Beine og støkt Rygg-Ra’e i ’om. Hu’e va saa stor, at Sannes’n gjorde se Skjinnfell ’taa henne og de vart full-stor Fell baade i Lengd og Breidd. Døm laag ihop onde di

  1. Mølju: Soll ’taa Brø og braa’e Feitt.