Di tri ’taa desse Fjell-Mennom va „be-lesne“; Bolsta’n ha
lese di saamaa Bøken ette Voltaire, Volney og Hollberg som han
Jo sjøl og ha di saamaa Tankann um de Gudelege, som han.
Bolsta’n ha lettare Neme hell han Jo og va ein lentog Kar,
men han aatte ikje de Aalvore hell den Granskar-Hogen. Bjønnsta’n
ha lese um alle Lann og alle Kri’e att-igjønom, og um „han
gamle Napoleon“ visste han allt fraa Vogge te Grav. Han las
„Maargaablae“ paa Toulsta, ette-som døm vart forr-gamle, og
difor visste han aa fortelja um de nye, som ha henda for eit
hal’t Aar sia’, baade inna-lanns og utta-lanns. Han Gullbran
Snele ha ou Hog paa Lesna og ha lese „Moralske Tanker“,
„Kirkehistorie“, „Levnetsløb“ og „Epistler“; Eingong han vilde
laane Bøk hjaa Preste paa Sta’e varsla han firi-aat um, at han
„las ikje andre, hell filosofiske Bøk“. Di hine tri dugde ikje stort
i Bøkom og Lærdomme og døm vart sitjande som døm skulde vore
dansa ’taa Golve, naar dessa hine bar te aa herme Volney og
Hollbergen og taalaa um Pavin og Gjes’lestann og meire slikt.
Te aa lesa inni-bok va han Jakup Snele reint over døm alle og
han va den einasta taa døm, som kunde bruke Pen te aa skrive
eit Bevis hell eit endeframt Brev naar de kniptest, men Lærdom
og Grubling ha han ikje Liv for.
Den, som dreiv Skjoting og Fisking traa-ast for aa gjera se Nytte ’taa di, va han Svein Bjønnsta og han kom te-gards me mang-ei tong Kjøt-Kløv og Fiske-Kløv paa Øver-Bjønnsta. Han va ein grovt stor og sterk-vuksin Kar, tong i Kroppe og vaggot i Gongun; han gjekk tongt, men va namn-spord for aa vera hard te aa „rekkje“ i Fjelle. I Fjell-Bonae sine saag han ut som ein Jutul, berre di store Beksom-Skone hans va som Loupe aa sjaa te og de henda, døm vog go’e 18 Merk! Imillom di andre ’taa Fjell-Følgje hans Jo Gjende, ha han Svein Ord for aa vera blout-øygd og ostø i Kroppe, saa han jemnan skout imisst. Daa Murudale, der han ha Sætre si, gjekk han ofte ette Bjønne, men de vilde alder vippe se for ’om. Han Svein va hoga paa ein Dram, men elles va han ingen Drikkar; naar han fekk uppi Knoppen song han Sange ette Volkvart og Zetlitz um ein-a’an og stødt song han denne Songen: „Bor jeg paa det høie Fjeld“, men den brigda han lite paa saales: „bor jeg paa det høie Fjeld
