og Ragnhild Hammer, naar du treffer hende!“ Dette va full baade
den fyste og den siste Helsingje han senda henne – ska tru han
me desse ga upp de kjæraste Minne sitt fraa Ongdoms-Aarom.
Han Edvard Storm va eit Menneskje me eit stort og godt Hjert’lag og Maale han sette se va aa gagne baade Sam-Ti’n og di enkelte, han kunde naa i. Me di smaae Inn-Komnom sine tok han aat se ein forsvars-lous Fattig-Gut og ol upp og sia’ hjolpte han paa-veg enno einn. I 1786 vart de gjort eit „Selskab for Efterslægten“ som Storm va me i og da dette Lage sette i Gong ein Skule, vart han Styrar ’taa honom. Og detta Arbei’e va han som skapt te, han batt Bone reint som fast aat se, saa alle og einn heldt ’taa ’om. I desse Skula sette Storm Merkje ette se; han er enno i Gong og mange gjilde Menn er gaatt ut fraa „Efterslægtens Skole“. Millom døm va den danske Stor-Diktar’n Adam Øhlenslæger som ou Storm tok se ’taa og hjolpte paa Veg. Da de spordest paa Skula, den 28 Septbr. 1794, at han Edvard Storm ha slokna, greet heile Skulin.
Den danske Diktingje aat Storm høve ikje lenger vor Hog, Ti’e hans ligg forr-langt att-ende og han va ingor Stor-Aand som brout se nye Far. ’Taa di danske Diktom hans er de berre eitt, som va Live lagje og de er „Sinklars-Visa“. Ho ska vera dikta i 1786 og da er ho nok ou „den siste klaare Klonken fraa Horpun hans“; men ho har den Malmen i se, at ho ikje eldest av. Ho og Dølavisunn vil halde Namne aat Diktare fraa Vaagaa friskt i Minne.
Mange ’taa beste Konst-Arbeiom Vaagaa ha att fraa gomol Ti’, er arbeidde ’taa Sjaak-Vere og Lom-Vere og me di lyt ein taakaa me nogre ’taa Bygda-Konstnarom fraa di tvo Bygdom.
Ingor ’taa hine Bygdom i Dale ha ale upp saa mange Konstnare og framifraa hendoge Hannverkare som Sjaak og Lom, de ha vore den eine ette di andre fraa di gamlaste Ti’om og radt te vore Daagaa. Mange ’taa dom ha vore Stor-Hugu me saa overlag te Evne og Hannlag, at de ska halde hardt, um di beste
