aa vera hendogaste Sme’en i Vaagaa. Og de Orde loug nok
ikje, hell – saa hendog Sme aatte nok ingor ’taa Nord-Bygdom
den Ti’e og att-aat ha han lært se te aa bruke Grav-Stikka. Me
Fig. 26. Stugudørs-Nykjyl ette ’om Per Langrusten. Kunstindustrimusæet.
henna vart han trast ein stor Mestar
og nugun sjøl-lært, som ha grave
saa vakkert i Jønn, som han Per,
den Ti’e, han va paa sit Beste,
ska de leitast ette baade i By og
Bygd.
Men de va eitt Arbei’, som heile Ti’e ha sute i Hugue hans Per, som han ikje va go-te aa sleppe utu Hogje, og de va aa bli Børs-Sme. I hans Daagaa fannst de ikje Børs-Sme her i Bygden og snout um de va nugun i Grann-Bygdom ou, de einaste skulde vera, um de va ein paa Lesja, for der va de allt ein Børs-Sme umkring 1670. Den Tie va de Arbei’e naagaa ’taa vandaste Smie, som va, og de skulde baade godt Hugu og goe Henn te aa gjera ei Børse me di Ambo’n som Bygda-Smeann da kjennde. Men no va han Per eit Stor-Hugu, og døm er jemnast paa den Gjerde, at døm staar ette, aa gje se i Kast me Inkort, som ikje mange andre kan gjera. Paa denne Visen er de, døm te-gagns kan syne fram, kaa som bur i døm. Og no, da han Per va kome væl i-stell i Langrusten, fekk han be’re forr aa freiste dette Arbei’e, han ha gaatt og tenkt paa i mange Aar. Jou, saa va de ikje lengje førr de spordest, at han Per Langrusten ha gjort ei Hagel-Børse saa lugum, at ho va som eit Leika Henndom, enda ho va visst ikje mykjy forr-se-gjord ho, imot døm han gjorde, da de lei lenger paa Ti’e. De va rett ein Hogna aa høyre gjete desse for Bygdafolkje, for de vanta Børso forr-ende i Bygden, di gamle Husgjevære, di store tonge Murbrækkun[1]
- ↑ Murbrækko, Smaalanns-Røyre, sjaa S. 184.
