Side:Kleiven - I gamle Daagaa.djvu/322

Denne siden er ikke korrekturlest
– 310 –


Gaave-Breve paa Heimdalen 1536 og paa Lik-Steine hans Iva Ommonsson. Alle skreiv se stødt me Farsnamne, Iva Gunnasson, Gunna Ivasson o. s. m., i seinare Ti’e kunde døm settja Gardsnamne i Sta’n for Farsnamne, Iver Sandbu, Steiner Sandbo, men alder Ækt-Namne. Difor er de lite onderle, at ho Guri set „Gæsling“ paa Lik-Stein. Kanhende ho va lite tølot ’taa di, ho va gjift inn-i denne store gamle Ækte og me desse vilde settja baade se og Manne eit Minne millom døm, som kom etter. Han Iva va ingen rik Mann da de va halde Skjifte ette ’om.

Næraste Ervingan hans va no Bror-Døtt’n hans, for korkje han Per hell han Steina ha Syni. Den eldste Dotter hans Per paa Haakaasta, ho Gonhil, vart gjift me ’om Eina Sjugurdson Nørdre Hole paa Lesja og de er ikje orimele, at han langt ute va lite i Ækt me Gjæslingom; han vart ve Nigard Sambu i 1696. Han Eina ha vore ein go-te se Mann og væl upp-lærd for si Ti’, han skreiv ei go Hann og kunde leggje fram si Meining paa Papire klaart og greitt og de va de ikje mange Bonn-Menn, som kunna i hans Daagaa. Han dø fram mot 1740 og va da ein velhaldin Mann. Eldste Son, han Per, fall allt av i 1738, 51 Aar gomol; han va gjift me henne Marit Romongard. Sone-Son deres vart baanlous og difor gjekk Ækte ut me ’om; han bytte Gardom ve han Ola Laargard ’taa Tofte-Ækten, og da Son hans Ola gjifta se me ei Jente fraa Uppigard, kom Gjæsling-Ækte paa Rumme att.



Eldjønn-Ækte paa Valbjør.

Ette de toulte Hondrede-Aare livde de Folk ’taa Adel paa Valbjør, døm bar Namne Eldjønn og de er go Von te, at de va ei Lendmanns-Ækt som Gjæslingann paa Sambu. Um denne Ækte er de elles berre lite aa finne; i di gamle Skjinn-Brevom raakaa ein ikje Eldjønn-Namne meir hell einn Gong og de er i 1280. Baade ette gomolt Sejan og ette di Vetle, som finnst att i Skjinn-Brevom, vart de ti’le i Leikje Gjifting imillom Eldjønnom og Gjæslingom, som Von kunde vera, ette di døm va di tvæ magtogaste Æktinn i heile Dale. Og i 1336 og 37 ser de ut te aa vera ein ’taa Eldjønnom, Sigurd Ellendsson, som eig