Haar og Hu’-Remso baade ’taa Bjønne og Blakkje, og de ha nok knipst, at Bjønn vart Mestar, enda Gampen va helda, ou. Da Tenestguten kom me Øykjom sy-i Toulsta-Jorde, saag han Kristen me Eingong, at Blakken ikje va me. „Ja, no er ikje Blakken me, ser eg,“ sa han, „skulde han berre ikje ha rokje me i Fengsel’n!“
Ein a’an Houst vart alle Øykjinn hans Gamel-Kristen burte, de sto ikje te aa faa Sporlag paa døm kaa døm grov og leitte paa alle Lei’e. Han Kristen ha 12 Øykje og no saag de ut te, at han ha vorte snøgt av me døm. De lei te Jul og han Kristen ha longe gjeve upp Vone um, aa faa sjaa nugun ’taa Øykjom sine meir; Jul-Eftan gjekk han Kristen ut og inn jemnan og va som saa orole i Hogje. Best de va, han kom inn-att, sa han ve Firistandar’n sin: „nei, no tykte eg, at eg høyrde Øykje-Bjølla mi sy’-i Skaarsbrekkun!“ Aa, alder de, meinte ho, men han Kristen tyktest vera viss paa, de va saa. Um lite kom Øykjinn hans ut-ivi Skaars-Øye og rekte ut-paa Isen ette ein-a’an, alle tolv, og kom heim aat Bjønnsta i Skymmingen.
Han Gamel-Kristen Bjønnsta va ogjift; eine Bror hans gjifta se aat Viste i Norhera’ og eldste Son’n hans, heitte Paal, tok han Kristen aat se da han va fram-vuksin. De va nok Meiningje, Guten skulde faatt Gard’n slik han sto ette ’om, men da han Kristen tykte, de va lite Mete i ’om Paal da han vart fullvakse Kar, gjorde han ikje meire ve de. Han Gamel-Kristen dø trast ette Nyttaar 1719 berre 62 Aar gomol. De ha vore sagt um han, at de va hann, som „gjorde Gard ’taa Ner-Bjønnsta“, og i mange Maate va de sannt, for han arbeidde upp Garden saa Avlingunn va meir hell tvi-ouka da han slutta. Bue ette Far hans i 1673 va i vore Pening paa 14 500 Krono, men hans Kristen va paa 40 000 Kr.
Han Paal Anderson fraa Viste kjøpte Bjønnsta paa Skjifte ette Fa’bro sine for 80 Rd. Hu’e og da Garden va paa 6 Hu’e vart de 480 Rd. hell um-lag 9 000 Kr. i vore Pening-Verdaagaa. Han Paal va ein avraa’e stor og sterkvuksin Kar, væl-hendt baade te-tres og te-smes, men Hugue skulde ikje vera ’taa di beste paa ’“om. „Jøsses fri os’! Jøsses fri oss! han har go’e Henn, han Paal, men Hugue hans er som de skulde vera i ein Sekk,“ sa
