Nei, der spordest de, um ei Ti’ at baae tvo ha rymt fraa
Akershus og va komne paa Fri-Fot att og Folk fekk verre hell illt
for di Skuld. Men da Hollsteinkarann’ kom te-bygda fysst paa
Saamaare, kunde døm fortelja, at døm ha seet han Jakup i
Hollstein, og de tykte alle va ei go Ti’end. Allt va no stillt te
de lei’ saa Stemn-Fjordingen kom og mange Handelskare ha samla
se umkring Markna’splassen paa Lom. Da vart Folk uppskremde
te-gagns –: fysste Markna’sdagen, tile um Maargaan, fann døm
ein te-kcome, rik Handelskar ihelstongje i ei Ly’u ve Markna’splassen
og Teknebokje hans va burte! De vart Gransking og
Leiting ette Gjernings-Manne og ut paa Dagen fann døm –
han Tjuv-Nils, høgt uppi Li’n i ei Urd. Mugjin ha vilja kvitta’n
me di saamaa, men de va nugun som av-øyde de me di, at
døm sette fram, at han lout gjera Grei’e for, kaar han Jakup
foor. Han Nils fortalde, at han va i Følgje me ’om Jakup te
Kvell’n førr, men sia’ ha han korkje seet han hell visste kaar han
va, og um Morde paa Handelskare sa han reint ut, at han ikje
visste de alle-ringaste. Dette saamaa heldt han fast ve, da han
kom for Retten.
Han Nils vart likevæl dømt te aa hengjast i Galga i Rosten. og Dagen førr han vart hengd, vart han førd fraa Le’smanne paa Toulsta over Aasen aat Romongard. Um Eftan den saamaa Dagen, kom de faaraande ein Romsdøl aat Romongard, og han kunde fortelja um Endlykte me ’om Tjuv-Jakup. Fraa Fjørdingsmarkna’e ha han strokje beint aat Romsdals-Fjordom og der heldt han se ei Ti’ paa ei folketom Øy. Dit ha han rana aat se ei ong Jente han heldt me Vold og Magt hjaa se. Men sist ha ho kome se lous fraa ’om saa lang Stonn, at ho kom se uti Baaten og sette paa Fjorden. Han Jakup lagde ette te-svoms og fekk att-i Baatbarde me Fingrom, men Jenta faataa den lange Kniven hans som laag i Baate og hogde han paa Fingre, te han lout sleppe Tak og bleiv paa Fjorde. Dette fekk no han Nils høyre, au.
Siste Natte hans Tjuv-Nils, heldt han Paal To Vakt over ’om paa Romongard, han va enda nettup att-kome, han Paal, og ha gjort Vakt paa Fredrikstein. Han taalaa mykjy ve han Nils um Natte og sporde han ut, um mykjy og mangt fraa Ferdom
