upp, men da va de hell ikje att meir hell 18 ilive. Di drepne Skottann vart lagde i ei Grav som døm kasta ein stor Houg over, Skotthougen, trast nora-aat Skott-Laava. Like hans Sinklar grov døm ne utta-for Kjørkjegarden aat Kvamskjørkjun, der ho sto’ den Ti’e, for døm unnte ’om ikje aa liggje i vigd Jord.
Den Skottin, han Imbert Valle berga, vart me aat Valle, tvo te vart me aat Vaagaa og ein vart verande i Kvam. Tvo ’taa døm va Gullsme’e og ein Glasmester. Desse Handverkarann reiste sia att-ende aat Skottlann, men den eine, som kom aat Vaagaa, rødde se ein liten Gard, som enno heitte Skottli’e. Di andre vart senda aat Akershus og imillom døm va Ovest Ramsay, ein Kaftin og ein Lutnan.
Lenger ut-i Gullbransdale, ut-i Ringbu, ha Gousdølinn og Øy’verinn samla se og laag i Bægjilskleiven; Førar’n deres va Fouten i Dale, han Lars Gram paa Steig. Men døm fekk da ikje naagaa Bry for Skottom.
Aare ette Slagje i Kringom fekk han Lars Haagaa Gaavebrev fraa Kongen paa Gardann Haagaa paa Lesja og Lann’em paa Dovre, han Per Rannkleiv paa Rannkleiv og Øvre-Gonnsta i Ringbu og han Berdon Segelsta paa Øvre-Segelsta. Førr ha desse Gardann vore Krongods. Bøndann i Vaagaa la se ihop og bygsla ein Gard aat henne Pillar-Guri, heitte Rinndal, sia ha den Garden bore Namne Pillarvikje.
Lengje fram-igjønom Ti’e va de att eitt og anna i Bygden, som ha høyrt Skottom te og som Folk gjøymde paa, te Minne um Slage i Kringom. Fluse aat Sinklar-Frugun va paa Kruke og sia va de ein og a’an Ting paa fleire Stelle, men no er døm paa Vidde kome. aa ein Gard, som heitte Kringann, er de att 4 ’taa Gjeværom ette Skottom og 2 Kruthonn, dette skal føl’je Garde te alle Ti’e.
Den, som i vore Daagaa kjøm aat Høgkringom og ser paa Lennde, der, Skott-Slage sto, vil trast sjaa, at de vøre Oraa’ no, aa faa Stein-Velto og Timber-Lunne te aa gaa me slik Bør, at døm kunde gjera nugun Ska’e paa ein Folkehop. Te di er Falle no for-latt[1] og mange ha difor halde for, at detta um Lunnann
- ↑ latt, ’taa lat: litol Skraaning, laag Helling.
