svaaraa Presten. Men for at ho Mor kunde sleppe aa gaa vann-trivas me alle desse Bøndom, fekk han bytt Kall og kom paa eit Stelle de va meire me Storfolk aa umgaa-as.
Øvst uppi Ottdale upp-ve Lalmsbrue, ris de te-ve’rs ein høg Fjell-Tinn som kallas Ottdals-Hovda, hell Hovdas-Piggen. Ne-onde Piggje er de ei litol smal Remse me Jord ut-ve Elv-Fare og her ligg de ein Gard heite Nørdre Kleive. Ogo-for Gard’n er de bratte Rese skogvukse like inn-onde Piggen og store, gamle Klurfuru ha klønt se fast paa Seta og Lega, mesta uppaa Toppen. Midt ette Piggje, fraa Fote og uppaa høgste Toppen gaar de ei djup Klovo[1] upp-ette, mest som ein djup Dal, me naagaa Bjørke-Snere paa ei Si’e og nakne, slette Berge paa hine. Denne Klovo i Hovdas-Piggje kallas „Klove“[2] og Ein, som ikje er slik han øre[3] i Hugue, kan saavidt gaa upp Klove og kaamaa inn-paa Toppen. Øvst uppi Klove paa vinstre Sia, er de ei Gropo i Berg-Veggje, mest som ein Skut som er saapas stor, at de kan eige Rum nogre Menneskjo. No er de Oraa’ kaamaa ne-i Gropo for-utta Reip, men firi Skri’u-om i 1789 gjekk de radt forr se, aa sleppe se ne-i ette ei Bjørk, som sto fram-me og ette henna kom ein upp att, ou. Va ein fyst go-te kaamaa ne-i Gropo, va ein i Livd baade for Regn og Ove’r. Ho kallas Tjøstol-Hole og de er um kaarles ho ha faatt de Namne, de, som her ette-kjøm, ska fortelja.
I di Ti’om Heidals-Kjørkja vart bygd og mea’ han Hans Toulsta va Le’smann, va de tvo Brør i Bygden som va saa aagaalouse te aa stela, at døm va te den verste Bygda-Plaage. Kaar døm aatte heime i Bygden ha Folk gløymt burt, men de ha vore gjete paa Nord-Sell og døm ha Skjyld-Folk i Nørdre-Kleiven. Les’mann og Fout og Bygdafolke sjøl gjorde kaa døm kunna, for aa fakle dessa tvo og faa døm i Bolt og Jønn, men døm va baade saa vare og saa vørdes-louse, naar de galdt paa,
