Ei anna jente fraa Chicago vart og so gla i Spies at ho fria til han; men ærleg som han va i alt, sa han med det same at han ikkje kunne elske ho, aa so reiste ho til vesten for aa gløyme han — om ho kunne. Men ho kunne kje. Daa han va dø, kom ho heilt fraa Californien for aa sjaa like, endaa ho daa va gift.
Men ho som det kom fraasegn om over heile verda for sin sanseville elsk, det va Nina van Zandt. Ho ha lese ein del skrifter om anarkismen, aa no under prosessen fylde ho got med, aa ho fek slik samkjensle med anarkistane at ho gjek op i fengsle for aa faa snakke med dei. Det va som ein electrisk straum gjek jenom baae, daa ho møtte Spies. Ho vilde snakke aa snakke med han aa vart aldri for nøgd. Men snart kom fangevoktaren, aa ho maatte gaa. So fann ho paa at ho vilde gifte seg med Spies. Foreldra som va høgbyrdige vælstandsfolk baade gret aa bar seg. Men ho ga seg ikkje. Ho trossa slegt aa vener, al verdens laatt, aa sunne vit. Fraa jurist til jurist gjek ho aa fek vitnemaal for at inga lov forbyr nokon aa gifte seg med ein døsdømd. Aa daa Spies ikkje fek sleppe ut av fengsle somykje dei kunne vias, so fek ho bror hans til aa møte paa byfutkantore istaen, aa agere brugom. — Ho fek egteskape istand, aa kunne no uta paatale kvar dag staa utafor jarngitre som stengde elskaren inne.
Amerika hev daa kvende!
