Han va son aat ein fargar i Lyon; fek i sin ungdom litt lærdom paa eit seminar, aa sette seg deretter ne som skreddar i Amplepuis.
I Thimonnier si ungdomsti va det skik at fabrikeigarane i Lyon sende heklearbei til bondefolke i bygdene kring byen. Dette sette Thimonnier paa den tanken aa bruke maskin til heklingsarbei. Han fek til ei slik heklemaskin, aa ho gjore arbeie got aa kunne endaa brukas til klæesaum.
Fraa Amplepuis reiste han til st. Etienne paa skredderi. Men elles dreiv han i 4 aar mest berre med aa grunde paa ei ny maskin. Han stengde seg inne i eit avsies rom; ingen fek vite kva han stelte med; han forsømde forretninga si, vart fatig, miste sin kredit, aa folk trudde han va gal. Men endaa dreiv han paa som før.
Endeleg va fyrste symaskina istand. Han tok patent paa ho same aare, 1830. — Til hans lukke va der ein gruveinspektør i st. Etienne, som skyna kva verd denne opfinninga vilde faa. Han hjelpte mannen til Paris aa fek igang ein verksta der paa 80 maskiner til aa sy her-klæer.
