| Gulathings-Lov | 41 |
Nu ef kýr er garðbriotr. æða garðsmogol. þa scolo ganga til grannar þeirra. oc sia garð. Nu ef þeim lizt garðr sa gilldr. þa scal sa giallda er garðbriot a. allt slict sem at skaða verðr. Ef bufe gengr ór kvium oc gerer skaða oðrom. þa scal sa giallda er bufe a. sem menn meta. þann skaða. Nu bua menn i grend saman a sinum bö hvarer. þa vill annarr hava merki garð milli þeirra. en annarr eigi. þa scal sa stefna hanom til garðskiptis er hava vill. oc kveða a eindaga firi vattom. oc krevia hann gerðingar. Nu ef hann vill eigi koma til gerðingar. þa scal hann lata vera vitni um. at hann stemde hanom til. oc skipta gerðingu firi vattom. oc leggia a lut. geri hann þann lut siðan er hann lytr. Nu ef hinn vill eigi gera oc gengr þar smale innan garðz. oc etr þar ácr oc eng. hverr sem þat bufe atte. þa scolu þeir giallda skaða þann allan, er þar er gorr. er eigi villdu garðe upphallda. Sva scal of haga skipti at samo. þa er haga garðr rett felldr. ef þrutir taca limi[1] þa ma smale fara með heimboðom siðan. bioða heim þar sem hann vill með vattom. hvarge sem þeir hitta hann. þa ma hann drepa bufe hans ef hann hittir i haga sinum. oc vitu þat vattar. þa fellr smale ugilldr siðan ef hann gengr um hagagarð. æða merkigarð. ef hann hever sinn lút gorvan. þo at hinn have eigi sinn.
83 Nu ganga menn i gognom garðzlið. þa scal sa abyrgiasc er upp lycr grindu. at aptr se loken. En ef þar gengr innangarðz bufe. æða ross. oc spillir acre. æða eng. allan þann skaða er gorr er þar. scal sa giallda aptr sem menn meta er uplauc grindu.
84 Nu scal til sætra a fiall up væra merki sem at forno fare hever verit. föra eigi ór stað nema hann före engum manne til meins. Sva scal þar sætr at somu. þar ma eigi smale fara með heimboðom. þar scal möta horn horne. oc hofr hove.
85 Uotn oll scolo renna. sva sem at forno hava runnit. veita þat engi af bö. æða a bö annars nema þat briote sialft. En ef þat er veitt. þa scal veita aptr. oc leggia landnám a. Nu ef a rennr milli böa. oc ero fiskar i. þa eigu halva hvarer út til miðrar. ef þeir eigu sva iorð til. tveim megin. Nu ef a brytr a annarstveggia iorð. þa a sa a er iorð atte er hon braut. en hinn a granda [æða eyri [2] efter.
- Jvfr. Cap. 85 F. XIII. 9.
- ↑ Kunde maaskee ogsaa læses: „linu“.
- ↑ I Mbr. staae Ordene æða eyri mellem Linjerne lige over granda, uden noget Tegn til at föres ind i Linjen; Haanden er ellers paa begge Steder den samme. Arne Magnussön ha fört det overskrevne ind i Linjen: „granda æða eyri“; ligesaa C. A. M. 306 f. og 66. q. samt C. Thott. 2083. q. Den nyere Landslov, hvor dette Stykke er optaget uforandret, har ogsaa granda æða eyri.
