| Gulathings-Lov | 43 |
þo at sökiande leiði sina vatta fyrr. Nu hava þeir baðer iorð. þa scal sa dom nemna er þvi velldr. at þa skilr a.
87 Nu vilia menn oðrlom skipta sin a milli. oc skipta oðals skipti. oc ero þeir aller a eitt satter. skipti þar sem þeir vilia. oc luti siðan a þingi. þa ma þat skipti eigi riuva. Nu vilia menn oðrlom sinum skipta. stemna scal þeim til er ellztr a i. a mote. oc skipta oðals skipti oc hava heraðrsmenn við. scal sva longum firi stemna at um lið mege sysla. openne[1] iorðu oc usaenne. sa scal raða[2] er störrom vill skipta. At augnaskote ma oðrlom skipta. nema alburðr þycki betri. Marcsteina scal þar setia. oc niðr grava sem menn verða a satter. Nu ef hinn vill eigi til koma er stemt var. þa scal þo sva skipta sem ec hevi nu talt. Vitni scal þa lata bera at hann hever stemt hanom þingat þann dag til skiptis við sic. Luti scal þa i scaut bera, sva marga sem þeir eigu i. menn scolo marc hvers þeirra sia. oc vita hvar[3] hverr þeirra lytr. er i a. hús æða iorð. Aðrer menn skolo i bera þeirra lut er eigi vilia sialver. A þing scolo þeir þa fara. oc lysa oðals skipti sinu. þa hava þeir oðrlom sinum at logum skipt. Nu ef eigi er innan landz sa er oðal a með hanom. þa scal hann gera hanom .xii. manaða stemnu. a þingi. aptr til skiptis við sic. Nu ef hann kemr eigi aptr at þeirri stemnu. þa scal stemna ervingia hans til skiptis við sic. oc skipta sva við hann. sem við hinn sialvan. Nu ma engi oðrom alburðar synia. innan þriggia vetra. ef eigi var iorð alboren fyrr. þa scal sa af lata er meira hafðe. oc hava þo sinn lut hinn sama er hann laut. þegar er þat lytr. þa eigu menn um marcreinu at deila. Nu vill annarr skipta en annarr vill eigi. þa scal stemna þeim til. er eigi vill. með vattom. a hofuð ból. oc niota þar vatta sinna. at hann hafðe stemt hanom til iarðar skiptis. Sa scal scipti raða er störrom vill skipta. skipta bǿm i miðiu i sundr. nema þeim þycki annat sannare. Nu scolo valenkunnir menn skipta oc luta a þingi siðan, merki hann sinn lút sialfr valenkunnir menn kaste i lut þriotz umerctum. þa scal þat skipti hallda um alldr oc um æve siðan.
88 Nu scal maðr hava oðals iorð sina at bua a. helldr en valenkunnr maðr. allt þat er samtynis liggr. Nu ef oðalnautar vilia eigi selia hanom. þa scal hann bioða hanom leigu firi fardaga. slica sem aðrer menn vilia leigt hava. oc se eigi fiandboð. Eigi scal hann at fiandboðe annárs[4] hava. En ef nokorr maðr ferr a. þa scal hann firibioða monnom a at fara. þa ef menn fara a. þa scal hann af lata iorðu. oc
- Jvfr. Cap. 87. F. XIV. 4.
