Side:Norges gamle Love indtil 1387 Bd. 1 134.jpg

Denne siden er korrekturlest
134 Ældre
Vm kirkiu grið.

10   x. Ef maðr lystr mann hæiftugri hændi með huæriu er hann lystr eða særer eðatil dauðz drepr i krist kirkiu eða i marie kirkiu eða i kirkiu garðe þeirra. þa hefir sa firir gort fe oc friði lande oc lausum öyri er uigh uegr.[1] En þat fe a halft hin hælgi olafr konungr[2] en halft iarðlægr konungr. En sa er losten er[3] eða særðr[4] take aðr rett sinn halfu meira en i ængom stað aðrum or þui fe. En huæruitna þar sem grið eru sætt allra manna i millim. þa sæckizt sa .xl. morkum silfrs uiðr konung er a þau grið gengr. en [rettr þeirra vex at halfu er firir værða[5] huart sem [þeir fa[6] hog eda sar. En grið þau sem sætt eru vm olafs messo i kaupange skolu halldazt til lafranz messo. En vm einka grið olt [skal stanða sem i bok skil.[7] En ef maðr gerir hin samu uærk i fylkis kirkiu eða[8] kirkiu[9] garðe með heiftugri hændi. þagiallde hann .xv. merkr silfrs[10] halft kirkiunni[11]11 en halft bisknpi. oc kome eigi i land aptr fyr en bött er uiðr kirkiuna. En ef slikt er gort i högenða kirkiu eða kirkiu garðe hæiftugri hænde. þagiallde[12] halfa atto mork sylfermætna[13] halft kirkiu en halft biskupi. oe kome alldre i lanð fyr en bött er [uiðr kirkiuna.[14] sua skal huæruitna þar sem broten værðr kirkiu friðr. En þo [tynizt kirkiu vigslan[15] ef hæiftugri hændi [værðr slægit[16] at eigi kome bloð vtt. En huærgi spilliruigslum[17] ofundar laust bloð. En fe þess er uigh uakte skal fara[18] til kirkiu vigslu fyr en i konungs garð falle[19] eða biskups. En ef maðr veitir manni atlaup eða sar með einhuæriu vapne þui er firirboðet er at bera i kirkiu eða kirkiu garðe eða til dauz drepr oc værðr i þui aftækin. hann oc hans sar eru vgilld at þui sinni bæðe konungi oc sua frendom þo at hann se aftekin oc eigi kirkiu græfr. Sua er oe mællt vm alla þa mænn er honum veita lið með uapnum ef þeir fa mæin af.[20] En ef grafner værða at nauðgum forræðis monnum þa stande kirkian þionostu laus til þess er kirkiu soknar mænn flytia þa[21]21 brott. En er sua mællt. at ef sa maðr hæfir fyrmeir spektar maðr veret oc bioða frendr at söma kirkiuna[22] er friðr var abroten af giolldum ef nokor værða eða aðrum fear lutum hins dauða [þa seþat biskup[23] sem honum sytlizt.


Jvfr. Cap. 9. 10. B. 10. 18. E. 37.


  1. vecr — A.
  2. konungr — mgl. A.
  3. var — A.
  4. eða særðr — mgl. Ab. Af.
  5. [hinn er fyrer verðr (rettet til veðr i Ad.) vex at halfo — A.
  6. [hann fær — A.
  7. [fari sva sem bok segir — A.
  8. i fylkis — tilf. B. Ac. d. e.
  9. eða kirkiu — mgl. Ab. f.
  10. sialfmetnar — A.
  11. I Codex ved Skrivfeil: kirkunni.
  12. kirkio — tilf. A.
  13. sialfmetna — A.
  14. [kirkio — A.
  15. [tyner kirkian vixlo — A.
  16. [er lostit — A.
  17. vixlunne — A.
  18. fa — A.
  19. gangi — A
  20. þui — tilf. A.
  21. þat — A
  22. kirkio þa — A.
  23. [þa se þat erkibiskup — B. [þa se þat undir valldi ærkibiscops — Ab. f. [þa se þat ærkibiscops (ell. ærkibiscop), Abbr. bps) — de övr. Afskr. af A., dog er „undir valldi“ i d. tilföiet i Margen med Arne M.s Haand, og i e. med den anden, der har gjort flere Rettelser i denne Afskrift.