Side:Norges gamle Love indtil 1387 Bd. 1 154.jpg

154

Ældre

uiku. oc ymbrudagarner þrir^[1] firir Michials^[2] messo. En aller aðrer i vikunni eru soknar dagar. En vm kristin rett oc allar aðrar fear sokner þa skal taks æsta er sokn^[3] kömer a hendr oc firir fe hans a þessom tiðum. en hann före^[4] tak firir. En ef sa a bu i heraðe eða hus i kaupange. þa uarðar þat take firir hann. En ef einlöypr maðr værðr firir sok. þa fae hann^[5] þann mann i tak firir sik er iammikit^[6] fe eigi sem honum var sok til gefen. En ef hann förer eigi tak firir sik. þa seckizt hann .iij. morkum silfrs.^[7] oc a þat halft konungr en halft sakar abere. en tökr er^[8] saklaus^[9] öyrir sua mikil sem sok uar til gefen. En ef sa er oreigi er [sok er gefen oc^[10] sok kömr a hond oc löypr^[11] hann vndan þa er hann sannr at sok þegar soknar dagar koma. En ef hann förer fe sitt i fylki annat vndan takum þa seckizt hann [.iij. morkum^[12] sem aðr. En ef þat er vm kristin rett þa söke sa biskups armaðr er firir sitr oc hafe halft huar þeirra [oc hinn er^[13] sokn hof. En vm allar^[14] aðrar fesektir söke sa er sok gaf. En ef hann sæll fe vndan takum eða annan vegh vnðan skytr. þa söke vtt sakar abere [fe þat^[15] með vtbeizslu oc þingstefnu oc niote þar þeirra vatta at þat fe var i tak fenget oc beiði böndr^[16] atfarar doms at taka til skulldar oc til sektar^[17] oc halfu^[18] meira með. hafe þat böndr. En þat eitt skal sökia eða sueria vm mannhællgi eða þyft er maðr ryðr mal sitt til laga oc .vj.^[19] eiðar eru. En ef eiðar værða festir stande til söra daga. Sokn skal oc eigi^[20] hefia^[21] a tyrsdegi þui at fimten ber a sunnudag. En sa er hefr sokn sina a þessom tiðum þa hefir hann firir faret^[22] sokn sinni. nema hann skiote a fiornættingi^[23] eða .vj. nætting þeðan. En ef eiðar værða wnnir aðrer en nu eru [til skildir.^[24] þa er sa^[25] seckr .vj. aurum i langa fastu. en a allum aðrum tiðum .iij. aurum ef eigi er .vj. aura dagr ef maðr ma na laga frestum.^[26] En ef maðr þarf til landzskylldar sinnar at sökia at^[27] vsoknar^[28] dagum þa skal log firir loð festa oc leggia a^[29] fimtar stefno oc ryði huartueggia sin vitni til bokar oc stande til söra daga.

Vm bansetning.^[30]

21   xxi. Ef biskup bannsætr mann þa skal hann hafa .iij. manaða frest at leiðretta mal sitt. En at mænn vefizt eigi længr i hans vgiptu þa stefni biskups armaðr honum þing oc gere hann vtlægan nema hann leiðrette þar þegar mal sitt oc hafe biskup allt fe hans en konungr landkaup.

1. þrir — mgl. S.
2. Jóans — A.
3. soc — A. S.
4. fae — A. B. S.
5. hann — mgl. S.
6. myckit — S.
7. silfmetnom — A. B. sem aðr — tilf. S.
8. er — mgl. A.
9. taclaus — A. S.
10. [mgl. A. S.
11. löypsc — A. S.
12. [mork — S.
13. [er hinn — S.
14. allar — mgl. S.
15. [mgl. S.
16. böndr — mgl. S.
17. sectanna — A. S.
18. hafue — S.
19. settar — A. B. S.
20. æingin — S.
21. hafua — S.
22. firirgort — S.
23. fiornætting — B. fernætting — A.
24. [taldir — S.
25. han — S.
26. festom — B. Herefter nyt Cap. i A. med Overskr.: Til landskylldar at sökia.
27. a — A. S.
28. soknar — Ac. e. soknar, rettet af Arne M. til osoknar — Ad. sonknar — S.
29. a — mgl. A. S.
30. Ef maðr bannsez. — Overskr. A. En biskup bansatter men. — Overskr. S.