Side:Norges gamle Love indtil 1387 Bd. 1 167.jpg

Frostathings-Lov. (IV.)

167

Enn um .ij. menn í scóge.

27  (xxvj.) Enn ef menn .ij. fara í scóg oc telgia tré. oc scýtz^[1] annars öx á annan tveggia oc koma menn til þar er hann liggr. Nú ef hann má mæla oc seger hann svá er sár féck. at hinum varð váða verc. þá scal sá fara af landi á fimm nátta fresti á sumars degi. en hálfs mánaðar á vetrar degi. oc hafi fe sitt allt. en ef hinn er úmáli þá er menn hitta hann. þá er hinn útlagr oc allt fé hans er hann á. nema hann^[2] hafe tylftar eiða fyrer ser.

Ef maðr scýtr yfir hús.

28  (xxvij.) Ef maðr scýtr yfir hús eða hafscip oc lýstr annan mann. en ef menn vitu at honum var váða verc. eða má hinn mæla þá er menn koma til hans. þá scal bane fara á braut með öllo sínu. en hvervitna er váða verc verðr þá á konungr ecki á því.

Ef sá maðr kemr á þing er blár er eða blóðugr

29  (xxviij.) Ef sá maðr kemr á þing er annat tveggia er blár eða blóðugr. oc berr þat einn váttr með honom. þá er sá útlagr er laust hann. en ef maðr er lostinn eða særðr svá at hann má eigi mæla. þá scere hann örvar upp þegar er hann má mæla. en þá scal þat örvarþing iamnfullt sem samðögris væri scorin örin upp. en ef hann verðr ðauðr. þá scere sá ör er á iörðu þeirri býr.

Ef maðr verðr sárr í heraði.

30  (xxix.) Ef maðr verðr sárr í heraði oc^[3] scal fara at því sáre oc þing at hafa. En ef hann vill á þing ganga er særði manninn þá æsti hann ser griða. en böndr sculo selia honum grið sem lög ero. oc svá af þinge. fimm nátta grið á sumarsðegi en hálfs mánaðar á vetrarðegi. Svá er oc mælt at engum manne^[4] scal synia þinggöngu. nema manns bana þeim er vegr mann á þingi oc verðr tekinn í epterrás. oc þiófe þeim er fóle var á bac bundinn. En ef maðr verðr útlagr^[5] görr á fylkis þingi eða á örvar þingi því er þar er sem fylkis þingit skylldi vera. nú vill hann fara í þat sama fylki oc æsta ser þinggöngo. þá sculo búendr eigi iáta honum. en hverr maðr annarra á þinggengt oc veri sitt mál sem honom leizc. en syniar^[6] manni þinggöngo. þá má þann mann eigi útlagan gera á því þingi. en síðan epter þat þingit. þó at hinn verði dauðr or sárum. þá varðar þat ecki búandom. en bane útlagr.

Ef faðer verðr svá örr.

31  (xxx.) Ef faðer verðr svá örr at hann drepr son sinn eða sonr föður sinn eda (broðir^[7]) bróður sinn. þá fare sá af landi útlagr oc kome alldregi í land aptr. En ef

---

Jvfr. Cap. 29. Hk. 30. Cap. 31. 32. Hk. 21. G. 164.

---

1. leyzc — c. e., ogsaa d., men rettet af Arne M. til scýtz.
2. hann — mgl. c. d. e.
3. Sandsynligviis Feilskr. f. ör.
4. manne — mgl. c. d. e.
5. útlægr — c. d. e.
6. syniaz — c. e., ogsaa d., men rettet af Arne M. til syniar.
7. Dette Ord tilf. i Hk.