| 234 | Ældre |
barnsins er at heimta. en ef af öðrum er at heimta. þá heimti faðir barnsins barninu til handa oc hirði til þess er þat er fulltíða. En ef barnit anðaz hafi sá réttinn er helldr.
18 Mær sú er arfi verðr. hverskis arfi er hon verðr. hon ma gipta sic siaif peim er hon vill. þá er hon er .xv. vetra gömul. með þeirra frænda ráði er nánastir ero oc vitrastir. bæði í bauggilldi oc í nefgilldi.
19 Ef maðr rýfr tryggvar þær er sá maðr trygði er hann var arfi. þá verðr hann eigi tryggrofi at meira fé en hann var arftaci eptir þann mann er hann rýfr tryggvar eptir.
20 Engi scal selia þræl ne ambátt af landi brott. en ef sell gialldi konungi .iij. mercr. nema údáðamaðr se. oc vitu[1] menn þat.
21 Haulldr scal taca .iij. aura talda á bryta[3] sínum oc þióni oc deigiu oc setu. en á öllum ödrum mansmönnum .ij. aura. En þræll scal taca .ij. lutum minna rétt en dróttinn hans. En ef þræll lýstr annann þræl[4] þá scal svá hit sömu. en dróttinn á ecki á því.
22 Haullz cona má caupa eyris caupi oc[5] eigi meira. en ef hon caupir meira caupi. þá halldiz eigi nema búandi hennar vili. En hallda scal öll þau caup er búandi hennar vill.
23 Svá sculu leysingia caup fara þeirra er eigi hafa ceypt þyrmslar af ser. land scal hann leigia[6] svá mikit sem hann þarf oc frió þar til auc .vj. aurum töldum. En öll caup önnur sculu því at eins halldaz ef scapdróttinn vill. Engi[7] scal herazcona caupa meira í caupangi en í heraðum.
24 Ef maðr drepr cofanracka fyrir manni. gialldi .xij. aura. en þat er cofan ef maðr tecr hendi sinni um hálsinn svá at saman taci fingrinn. En .vj. aurar fyrir mióhund. En fyrir veiðihund hálfa mörc. oc svá fyrir nautahund ef hann er inn
- Jvfr. Cap. 21. G. 198. Cap. 22. 23. G. 56. Cap. 24. 25. G. 96.
