| Frostathings-Lov. (XIII.) | 245 |
silfrmetit af þeim er á bió. En ef .ij. menn taca iörð eina oc festa báðir lög fyrir. þá scal fimtarstemnu til hafa oc nióti sá vitnis síns er fyrr tóc. en hinn lauss frá er síðar tóc. oc hafi hann leigu af landsdróttni eða iörð iamngóða innan fylkis. En ef hann býðr þriót oc vill eigi af fara. þá fari hinn til með vátta. oc leysi naut hans út[1] gögnum[2] hans. En ef hann stendrfyrir. þá leggi[3] rán við oc stemni honum heim til þingstemnu en þing síðan. oc hafi fram vitni sitt á þingi at þeir höfðu fimtarstefnu oc at honum var vitni borit at hann tóc iörð þá fyrri. þá scal hann æsta böndr atfarar oc föra hann af iörðu oc taca ránbaug konungi.[4] En ef maðr slær engi annars manns. þá scal hinn sem á fara til oc festa lög fyrir engit. hvárt sem heyit liggr á eða eigi. En sá leggi fimtarstemnu er helldr þyckiz þurfa. en á þeirri fimt þá nióti þeir vitnis síns. hvárr þeirra er í fiorð hafði. Svá scal um acr hit sömu[5] ef annarr maðr scerr. En ef hins verðr acr eða eng[6] er lög festi fyrir. þá scal hann beiða aptrförslu at aptr se komit fyrir fimt. oc leggi á landnám silfrmetit. En ef hann förir eigi aptr. þá stemni hann honum þing fyrir ránit oc beiði hann landnáms silfrmetins oc stemni honum heim til þingstemnu oc þing síðan.
18 Ef .ij. búa báðir á einni iörðu. oc scill þá á garðafar sitt. nú vill annarr gerða þar sem hann hefir fyrr gerðt. hinn scal fara til oc beiða hann gerðingar. En ef hann vill eigi. þá bióði honum heim beggia þeirra naut oc hafi hann á byrgt oc usla allann böta þeim þann sem beggia þeirra smali gerir oc allt þat er höggvit verðr. En úskiptum haga má engi öðrum banna.
19 En hvervitna er marcrá er meðal manna. þá má banna nautum manna í at ganga ef hirðir er at oc lög eru fyrir fest. En ef í er (gengit)[7] sídan oc helldr hinn þangat smala. þá liggr landnám við oc ránbaugr konungi ef lögfest er. En ef hinn recr or er[8] á þá liggr ecki við. En ef hirðir er eigi at. þá má eigi banna. En ef hinn vill cviðia[9] haga sinn. þá seti hann garð meðal. oc gerði á sinni iörðu eða gialldi landnám.
20 Ef .ij. menn búa á einni iörðu oc sá báðir[10] einni acrugerði.[11] nú hefir annarr fyrr scorit oc laðit. nú vill sá lata fénað í gerði. þá scal hann svá láta hallda smala
- Jvfr. Cap. 18—21. G. 81. 82. 89.
- ↑ Maaskee f. ur?
- ↑ göngum — b. f.
- ↑ hann (Feilskrift for honum?) — tilf. c. d. e.
- ↑ Rettet fra konungs, der findes i alle Afskrr.
- ↑ Saal. i alle Afskrr.
- ↑ engi — c. d. e.
- ↑ Dette Ord mgl. i alle Afskrr., men synes neppe at kunne undværes.
- ↑ eða — b. f.
- ↑ cveðia — b. f.
- ↑ í — lilf. c. e.
- ↑ Feilskrift f. ecrugerði?
