Side:Norges gamle Love indtil 1387 Bd. 1 255.jpg

Denne siden er korrekturlest
255
Frostathings-Lov. (XV.)

sínum eða scerr at láta sílld or scera.[1] þá er hann þar réttlauss. hvatki er hann þiggr fár á ser. oc secr við konung .iij. mercr. böti netia spell oc öfundarbót hinum er net átti ef hann scírscotaði.

Um settar eið.

7   þetta eru settareiðar. sá er einn ef naut er stolit frá manni. hinn ferr eptir er átti til þess er hann hyggr á hendr. oc cemr þar með böndr er næstir búa honum. oc kallar út húsbúanda. Nú cemr sá út. en hinn berr upp sitt mál oc segir í frá at honum er naut horfit. oc svá litt sem ec segi. nú hefi ek spurt oc heyrt at þú hafir því nauti stolit. ac vill ek hafa ransókn af þer. hann er þiófr ef hann syniar ransacs. En ef hann mælir svá. eigi gerir þú nú vel. sátt þú naut þat er ek hió. oc segir þú þann lit á sem þú sátt á minu nauti. nú ganga þeir inn oc finna húð oc höfuð oc þær iartegnir sem hinn sagði. þá scal þar[2] settar eiðr fyrir.

Annarr settareiðr.

8   þat er annarr settareiðr er föt manns eru horfin. hinn scal taca búa sína oc fara þangat er hann veit mest líkendi á. ok kalla út búanda oc beiði[3] ransacs. þá scal sá búandi svá mæla. biði þer fyrst. oc gangi þer eigi inn. fyrr en þer seð ransacaðir. en ec man ganga til granna minna oc hafa þá við. en ef þer gangit úransacaðir. þá er borafóli. oc liggi ecki búanða við. En ef þeir ransaca. þá scal spyria búanda at. fara fleiri menn með lycli en þú oc cona þín gengr? cveðr hann. þræll mínn oc ambátt. Nú ef vindauga er á búrinu. þá ef utan má í stinga. þá scal fimtareiðr uppi. en ef eigi má utan í casta. þá er þræll þiófr ef carlföt eru. en ef kvennföt eru. þá er ambátt þiófr. en ef eigi gengr þræll í ne ambátt. ok má eigi utan í casta. þá er settareiðr uppi. en þó at í byrðu se oc í keri læstu. þá kemr eigi framar til.

.iij. settareiðr.

9   þat er .iij. settareiðr ef silfr er horfit manni. oc ferr sá eptir er stolinn er oc ransacar at. Nú fiðr hann þat í sióði annars manns. ef hann svarar því. ef þat er silfr þitt. þá létstu siálfr í sióð minn. þá scal sá hafa silfr þat er ransacaði oc stolinn var. En ef hann mælir svá. silfr þat gallztu mer. þá scal sá hafa silfr þat er fyrir kenzlum varð[4] oc sveri settareið.

.iiij. settareiðr.

10   Sá er hinn .iiij. settareiðr. ef rossi verðr spillt mercr verðu[5] eða betra. eða er þat höggvit. eða nautum .iij. cúgilldum verðr spillt eða höggvit. eða þrimr fleira.


Jvfr. Cap. 7—9. G. 254-257.

  1. scǫra — c. d. e. f.
  2. þar — mgl. b. f.
  3. beiða — c. e.
  4. var — c. d. e.
  5. verða — c.