| 272 | Anhang til d. ældre Fr. L. |
Ef maðr rinndr manne i elld eða a kaf oe nm akastan oc sua ef maðr stingr annan með haðung eða heipt. oc sua ef maðr rinndr manni. eða nykker til sin eða fra. oc sua ef maðr feller mann. oc allt þat er monnom verðr með ovond misþyrmt oc hinn skirskotar er fire verðr. eða hava skynsamer menn seð a. þa skal sa bøta er misgerðe epter þui sem .v. menn dæma þæir sæm til ero nefnder af hvarstueggia hennde. með þæirri skynsemd sem guð gefr þæim. En hinn er misgerðe bæti kononge bauge. en þo at hann skirskote eigi þa a hann þo kost at beiða ut rættar sins. þegar hann vil oc sækia með þingstefno oc have vatta tua. þa er nær varo ef þæir ero til. En ef þæir ero eigi tit. þa syni hinn með lyritareiði ef hann er saklauss. En ef maðr leypr at manne oc helldr ser siálfr. þa skal hann bæta halfrætte en kononge bauge ef skirskotat er. En ef hann verðr halldenn oc verðr skirskotat. þa er fullrætte en kononge .xij. œrar. En ef hann helldr ser sialfr oc verðr eigi skirskotat. þa er þat argafas.
36 Ef maðr binndr frialsan mann usynio. giallde .v. merkr kononge en hinom fullrætte er bunnden var.
37 Engi maðr skal þat við annan møla at hann have þegit skom a ser. hvartke mæiri maðr ne minni. nema honom fylge .x. menn til þings oc sanni mal hans sua sem mælt er i logom. at tueir menn skulo sueria. en atta sanna. þæir .ij. skulo hava bok i hende oc sueria sua þess legg ek hond a hetga bok. at þat hovom vær heyrt en egi vitom vær hvat satt er. En ef hann misser þæirra vatta. þa er hann utlægr. En hinn skal þo hava lyritar eið firi sik þo at hann have þessa vatta alla. En ef hann mæler þat við mann at hann raðe lond oc þegna unndan kononge. þat skal hvártke mæta mæiri maðr ne minne. nema heimilis quiðar vitni fylge nema vile gera sek utlægan. En ef maðr mæler þat við kono mannz at hon have legit með ǫðrom manne en bonda sinom. eða kenner dottor hans at hon ligge með manne. eða systor hans. þat skal eigi mæla nema heimilis kuiðar vitne fylge. nema hann vile gera sek utlægan. En ef maðr mæler ukuæðes orð við karl eða kono. þat er útlegð liggr við. oc verðr skirskotat. þa skal uppe fullrætte við þann er mællt er við. þo at hann helge sek með hæimilis kuiðarvitni. nema hann æigi sokn a at logom a þui male. þa er þar ekki rættarfar a. Sua skal um oll fiolmæli oc fullrættes orð.
38 Ef maðr gerer sua miket uhævo verk at hann legz með kono manz. þa skal hann bæta bonda hennar rættom þrimr. En ef hann vil æigi bæta. þa stefni hann honom þing af þinge. En af þiui[1] þinge bæte hann honom sem skynsamer menn .xij.
- Jvfr. Cap. 35. F. IV. 16-21. Cap. 37. F. V. 22-24. Cap. 38. F. V. 27-29.
ä--
- ↑ Saaledes i Mbr.
