| 278 | Anhang til d. ældre Fr. L. |
53 Ef mær hever fiurhalld broður sins. þa se faður frændr oc moður frændr sueinsins slict henni til handa i heimanfylgio af fiarlutom sueinsins sem þæim syniz er hygnaster ero. En ef þa skil a þa raðe þæir fǫðurfrændr er arve þæirra ero næster ef þæir hava vit til. En ef broðer gefr þa sǫk þa er hann er fulltiða at þæir have tekit fe a gipting systur hans. þa stande sa fire einseiðe er su sok kæmr a hond. En ef einn hverr verðr sannr at þui at hann hever tit þess muto tekit. reiði slict sueininom sem hann tok i mutona oc heiti drengr at verre. En um fram rað þæirra manna er nu ero til skilder. þa skal hon eigi ega kost meira at taka ser til heimanfylgio. En ef hon tekr annan veg en nu er skilt. þa halldiz þui at eins at broðer hennar vile þa er hann er fulltiþa. Ef broðer gipter systor sina með frænda raðe sa er ellztr er oc ero sumer i umegð. þa skat þat halldaz sua sem þæir være aller fulltiða.
54 Ef kona legz með manne unnder bonda sinn eða skilz hon við hann saklaust i mote guðs logom. þa hever hon firegort munnde sinom oc tilgiof. En ef bonnden byðr henni samvist en hon vil eigi. þa skal hann ollom fiarlutom hennar varðveita meðan hon liver. En siðan take sa heimanfylgio hennar er þa er arve næstr en enga tilgiof. En ef þau sættaz a mal sin oc tekr hann við henni þa fare mal þæirra sem þat væri spellalaust. En ef henni verðr sa glöpr optarr fire þa skal hann þo fiarlutom varðvæita meðan lif hennar er at hann vili eigi optar við henni taka. en siðan fare sem aðr var mællt. en ef hon hever eigi fyrr meirr við þann glæp verit kennd oc heitr hon yuerbotom við guð oc bonda sinn oc byðr honom samvist oc vil hann eigi eiga hana. þa have hon heimanfylgio sina en eigi tilgiof. En ef bondi hennar vill firra hana heimanferð sinne. oc seger sua at hana have fyrrmeir slikr gløpr hennt oc var su sakargipt eigi fyrr meirr af hans hende við hana sua at menn visse. þa stande hon fire einseiðe oc have heimanfylgio sina en eigi tilgiof. ef hann vil eigi við henne taka. En ef meinleike sundrar samvist hiuna með þess raðe er sundra a at guðs logom. have sitt fe þa huart þæirra. En ef maðr sættez uið þann mann er legit høver kono hans. þa skal sa væita trygðer þæim er konu a. En ef hann tekr konu sina i hiuscap aptr oc tiggr hinn hana sinn annat meðan þau ero saman. þa er hann tryggrove sem sa er vigr a vspilltar trygðir. En ef bonde konunnar vinnr siðan a honom. þa vinnr hann a tryggrova manne oc ugilldom bæðe kononge oc frændom. en ef maðr fær ser konu at logom oc gefr i mote henni tilgiof oc fellr hann siðan i fra. þa skulo lukaz henni þing sin oc heimanfylgia af sialfs hans fe meðan þat vinz til. en þæir er næster ero erfðom eptir hann þa skulo þæir ekki luka af sino oc ekki taka eftir hann.
- Jvfr. Cap. 53. F. XI. 9. Cap. 54. F. XI. 14.
