25 Ef manni er öfund veitt fyrir aptansöng í kaupangi. þá skal til móts blása láta þann sama dag. en ef honum er öfund veitt eptir aptansöng. þá skal krefia horns samdögris ok hafa mót at morgni eptir. elligar hefir hann niðrdrepit konungs rétti ok böarmanna. En mót skulum ver um daga hafa. en eigi (um) nætr. nema maðr se til dauða drepinn. eða elldr komi í bö eðr herr komi í land. þeim sinnum skulum ver mót hafa iafnt um nætr sem um daga. En um mannhelgi vára þá skal hverr[1] stefna manni mót.
26 Ef .iij. menn liósta einn mann þá skal hverr sekr .iij. mörkum við hinn er þeir lustu ok svá við konung ok böarmenn. En hann má veita átölu þeim öllum senn á hendr ok svá öllum senn[2] siónvætting[3] aptr gera ef þeir eru eígi takaðir til móts. En hvervitna er manni er siónvættingr aptr gerr ok hittir sakaráberi her[4] innan böar. æsti hann taks til móts ok hafi mót at um morguninn eptir. ef hann vill þat heldr en biðia[5] siónvættings (þó) at fleiri menn se skaðamenn hans. En ef .ij. menn fella einn við iörðu þá skal annarr þeirra böta rétt. fyrir því at þat verðr áföri at lögum. þar á konungr ok böarmenn .iij. merkr. söki hinn hvern er hann vill.
27 Fiórir eru mannsbanar i kaupangi. Sá er einn ef manni er heimsókn veitt í garð sinn eða hús sitt at vega mann. þá skal sá vera bani er hiún[6] segia á hendr. ok bera vitni um á fyrsta mótí hverr hann er. Annarr mannsbani er sá ef maðr er særðr ok má mæla er menn koma til hans ok segir hann siálfr hverr bani hans er. En eptirmælandi skal níóta þeirra vátta. En hvervitna þar er hinn sárí hefir sóttan mann til laga ok hinn hefir undanföri at lögum. þá spyri erfingi morðs nema víglýsing komi fram á hinu fyrsta móti. Sá er hinn þriði bani er siálfr segir maðr á hendr sér ok lýsir vígi á hinu fyrsta móti. þá skal víglýsing framkoma al fullu at náttstaðr þess manns se innan böar er vígí lýsir. En húsbóndi sá sveri um er hann hafði inni sitt at. at hann var þar þá nott ok á því máli.[7] Sá er hinn fíórði mannsbani ef gengr siálfr í gegn verkum sínum ok fylgir horni á mót ok gefr dauðum sök á.
28 Þat er i einum stað er dauðum skal sök gefa. Ef maðr höggr til manns ok særir mann. eða höggr í klæði manns eða vápn manns ok vita þat váttar með honum en hinn höggr þá ígegn ok banar þeim er til hans hió. þa fellr sá útlægr er víg vakti ok fé hans. Ef maðr vill bera vitni þar engi skírskotar undir hann. þá skal
- ↑ Maaskee Læsefeil f. horn.
- ↑ I Afskr. sem (ogsaa hos Paus), vistnok feilagtigt.
- ↑ Udentvivl Skrf. f. sjaunætting, her og ndfr.
- ↑ Maaskee feilagtig Oplösning af Forkortningen h ɔ: hann.
- ↑ Maaskee rettere bíða.
- ↑ I Texten: hinn, men rettet i Margen m. s. Haand som Textens.
- ↑ Maaskee Feilskr. f. móti.
