52 Ef maðr á fé at manni hvárt sem þat er meira eðr minna. ef hann gengr við fyrir húsföstum mönnum. þá skal hann æsta hann fiártaks. En þar er maðr gengr eigi viðr þá skal æsta hann taks til dóms ok eiga dóm at um morguninn eptir. ok nióta vitnis síns ef hann hefir til. En ef hann á eigi vitni til. skal þá einn eyris synia. tveir tveggia. þrír þriggia aura. En ef hálfum peningi er meiri en .iij. aurar. þá er settareiðr ok fangavitni. nema einn váttr beri. þá er nefndarvitni. Sökiandi skal nióta vitnis síns í hinum fyrsta dómi ok taks æsta til annars. en hinn skal tak fá fyrr en hann gangi af beðsetum. eða er hann sekr .iij. mörkum við konung ok böarmenn. En veriandi skal síns vitnis nióta á öðrum dómi ok haldi til þriðia dóms ef hann vill. ok til móts hins fiórða. þá skal þar ryðia dóma þeirra alla sem farit hafa. þá er mótmenn döma honum fé sitt. þá skal hann æsta hinn taks er í fiártak gékk.
Vidtlöftigt Uddrag af Bjarköretten, efter Papirshaandskrifterne X. og Y.
Hvad der alene findes i X, er her sat uden Betegning ; hvad der findes baade i X og Y, mellem | |; hvad der findes alene i Y, mellem []. Nedenfor ved Varianterne er der saaledes skjelnet mellem de tre Afskrifter af X., at Arne Magnussöns egen (No. 123. D.) er betegnet Xa. de to övrige, C. og B., ere betegnede Xc., Xb.
53 [(4.)[1] Ef prestr tortryggir at barn er skirt. þá sanni sá með eineiði er skirði. eða sá er nær var.]
54 Ef maðr brýtr á manni frið á höginda kirkiu.[2]
55 Biskup skal ráða kirkium ok kristnum dómi öllum. ok kennimenn þá til setia er hann vill. ok hann hefir oss því heitit at ver skulum hafa þá kennimenn er oss þokkast.[3] þá er kunnu þiónustu sína rétta. þat er forn réttr.
56 [(15.) Ef fylkiskirkia brennr. eðr önnur kirkia. af handvömmum prests eðr hans lagsmanna. þá skal prestr reiða timbr á tupt til iafngóðrar kirkiu. En ef annarr maðr berr eld í kirkiu. sá er úskyldr er til at bera. þá hafi hann ábyrgð á kirkiunni ok öllu því er inni er. En prestr ábyrgist allan þann eld er af hans ráði er i kirkiu borinn svá sem hann siálfr beri.]
57 [(17.) Fylkisprestr eðr annarr í stað hans skal heima vera ok gera mönnnm reiðu ef þurfa eru. En ef hann ferr á fram nauðsynialaust ok kemr maðr með
- Jvfr. Cap. 52. nedf. 98. Cap. 53. F. II 3. Cap. 54. F. II. 10. Cap. 55. F. II. 11. Cap. 56. F. II. 12. Cap. 57. F. II. 14.
