| 320 | Ældre |
85 [Ef maðr brýtr garð manns. gíaldi .ix. ertoga. eða haldi upp settareiði ok fangavitni. Ef maðr brýtr hús manns ok lætr opit standa. þá skal hann ábyrgiast alt þat er inni er. ok gialdi konungi ok böarmönnum .iij. merkr. en hinum ertoga .ix. er húsit átti. ok geri hús hans iafnheilt sem áðr var. ok gialdi hvern pening er ur verðr tekinn.]
86 |Ef maðr kastar vápni manns eða klæði eða hveriu[1] er hann kastar. þat er öfund. böti honum .vj. aurum. þar á konungr ekki á. En ef hann syniar. sveri einn.[2] En ef hann gerir at gamni.[3] þá liggr ekki við.|
87 |Ef maðr lýgr á mann nm þat mál er hann á ekki at segia. böti honum .vj. aurum. þar á konungr ekki á.|
88 |Ef maðr bregðr manni því at hann væri stafkarl. eða ríðr honum kinn. böti honum hálfa mörk. þat er þokkabót hin mesta. en eyrir hin minsta. þar á konungr ekki á.|
89 |Ef maðr iafnar manni við berkvikindi eitthvert. þá er hann sekr við hinn er hann mælti við. iafnt kona sem karlmaðr .iij. mörkum. Þar á konnngr ekki á.|
90 En hvervitna er maðr bötir manni fullrétti. þá skal hann vinna honum iafnaðareið. at hann mundi slíkt sáttmál ok slíkar bötr ser til handa taka af honum.[4] ef hann ætti slíkan hluta máls sem hann. ok væri þeir iafnir menn ok vildi hann sátt taka.[5] En ef hann vill ekki þann eið vinna. þá er hann iafnt útlægr sem aðrir. þó at hann hafi fé bött.
91 |Þat er fiölmæli.[6] ef maðr kallar mann[7] ragan ok nefnir hann á nafn. Sá er útlægr ok hverr peningr fiár hans.| [hann skal taka fullan rétt sinn fyrst er við var mælt. en konungr ok böarmenn þat er auk er.]
92 |Ef maðr bregðr manni hvinnsku. at hann hafi stolit. ok nefnir á nafn bæði gripinn ok svá manninn er gripinn átti. ok mælir svá. þú stalt grip þeim frá þeim manni. þá er hann útlægr nema heimskvittr fylgi. En þat er heimskvittr. ef .x. menn fylgia honum til móts ok sveria tveir á bók. en .viij. menn sanni[8] þat. at þeir hafi þann heimskvitt heyrðan allir áðr.|
- Jvfr. Cap. 85 — 87. ovf. 30. Cap. 88 — 90. ovf. 31. Cap. 91. ovf. 33. Cap: 92. ovf. 34.
