| 322 | Ældre |
98 [Ef maðr á fé at manni. hvárt sem þat er meira eða minna. þá er hann gengr við fyrir húsföstum mönnum. þá skal hann æsta hann fiártaks. En þar er maðr gengr eigi við. þá skal æsta taks til dóms. ok eiga dom at um morguninn eptir. ok nióta vitnis síns. ef hann hefir til. En ef hann á ekki til. þá skal einn eyris synia. tveir tveggia aura. þrír þriggia aura. En ef hálfum peningi er meira en .iij. aurar. þá er seltareiðr ok fangavitni. nema einn váttr beri. þá er nefndarvitni. Fiártak skal föra þá er maðr gengr í gegn skuld fyrir húsföstnm mönnum. at hann á at gialda. eða hann festir á móti eða dómi. En ef hann býðr lagatak ok tekr hinn ekki við. þá sekist hann .iij. mörkum við konung eða böarmenn er bauð þat tak. Ef maðr tekr við lagataki. þá er fiártaks er æst. þá er fiártak farit. en lögsókn uppi. eðr sökia á dómum. En ef maðr selr fé undan tökum. eðr annan veg undan skýtr. þá söki út sakaráberi þat fé með útbeizlu ok þingstefnum ok nióti þar þeirra vátta. at þat fé var i tök fengit. ok beiði böndr atfarar dóms at taka til skuldar ok til sektanna ok hálfu meira með ok hafi þat böndr. En ef maðr þarf til landskyldar at sökia a sóknardögum. þá skal lög fyrir loð festa ok leggia fimtarstefnu. ok ryði hvárrtveggi sín vitni til bókar ok standi til sörra daga.]
99 |En kona einhleyp. ef hon á mál at sökia eða veria. þá bióði hon hverium manni er hon vill með vátta sitt mál at sökia eðr veria. iafnbornum þeim er átti hana eðr feðr sínum iafnbornum ef mær er.|
100 Svá er enn mælt. ef maðr sitr í húsnm manns lengr en hann leigt hafi. at úvilium húsbónda. þá skal svá sökia. beiða skal húsbóndi hann lás ok lykla. ok leggia honum rán viðr.
101 [Ef maðr húsar mann útlægan eða heimar. etr með honum eða drekkr. húsbúandi eða annarr maðr. sá er sekr .iij. mörkum við konung ok böarmenn. En ef úlýst er útlegð hans innan böar. þá skal sá undan förast eineiði er kenzl eru á hendi. at hann vissi eigi útlegð hans. En þó at hann ali þann mann er lýst var útlegð. ok kann hann eigi þann mann. þá hafi fyrir ser einseiði at hann vissi eigi þat.] |En ef konungr leyfir útlægum manni landsvist. þá skulu menn föða þann mann at úsekiu. en hann er þó útlægr við eptirsýnarmenn alt til þess er hann hefir bött fyrir. ok trygðir eru þeirra á millum.|
102 [Nú verðr þat. at gialdkyra skilr á dóm ok böarmenn. eða heraðsmenn ok böarmenn. um mannhelgi ossa eða um annan rétt várn. hvatki er þat er. ok krefr sakaráberi dóms. þá skulu þeir sitt mál hafa er fleiri eru saman.] |En ef[1] .xij.
- Jvfr. Cap. 98. ovf. 52. Cap. 99. F. X. 36. Cap. 101. F. IV. 41.
- ↑ þá — tilf. X.
