| 324 | Ældre |
til morguninn eptir þat hvárt flærð er í eða eigi. Nú ef flærð reynist í. þá gangi þat kaup þegar aptr.]
108 [Svá hvervitna er kaup er borit um stræti hvert eða búða í millum. þat skal kaup hvert halda. nema þar hittist í fals eða flærð. eða þeir hafi í myrkri saman keypt er hvártki mátti sinn hlut siá. En ef spiöll reynast á. eða fals eða flærð hittist í. þá gangi aptr þegar þat kaup. en hiún haldi upp eins eiði fyrir. at hann vissi eigi spiöll ne flærð í. En ef hann vil eigi sveria. gialdi .iij. merkr konungi ok böarmönnum. En ef menn fara með met röng eða með pundara rangan eða vinzara.[1] eða með skeppur rangar eða blakka ranga. þar liggia .ix. ertogar við hvert þeirra. En hvervitna þess er maðr hefir keypt fals eða flærð. eða fár. eða í myrkri. þá skal hann æsta kaúpananta sinn taks til móts. én þá er hinn sekr .iij. mörkum við konung ok böarmenn. sá er seldi. nema hann þori þann eið sveria. at hann gerði eigi ok eigi vissi hann flærð í.]
109 Nú er festarpeningr reiddr ok ekki vitni viðr. syni einseiði sá er seldi ef hann vill. elligar haldi kaup þeirra.
110 [Hvervitna þar sem menn kaupast við eða skiptast húsum eða skipum eða öðrum gripum. þá þarf eigi festarpening við. þat skal kaupa með váttum ok með handsölum ok með heimildarlökum.[2] En nú iðrast annarrtveggi þeirra kaupsins. þá skal sá er halda vill veria á[3] dómi ok lögum kaup sitt. en ef svá er at hvárki kennir ser þann grip. þal heitir afgiptarfé. þat á konungr.[4] En ef maðr kennir manni þat. at hann hafi keypt grip þann er með ráni var af honum tekinn. þá syni með settar eiði ok nefndarvitni ef hinn hefir heimskviðar vitni til. en ef heimskviðar vitni er eigi til. þá se settareiðr ok fangavitni.]
111 [Vara öll ný ok únotin. hvárt sem þat er i vápnum öllnm nýium ok únotnum. eða er þat í annarri vöru. hvatki er þat er. þat skal alt hafa at strætiskaupi. bæði minna ok meira kaup. En hvervitna er maðr brigðir grip þann er nýr er ok únotinn. ok þann er at strætiskaupi skal vera. ok helmildartakar eru eigi tilmæltir. ok illir maðr grip þann. ok kallar sér þiófstolinn. en hinn kallast keypt hafa. þá skal hann æsta hann taks til móts. er keypt lézt hafa. ok skal hann þar nióta vátta sinna hvaðan honum kom. En þá skal sá er af lætr leita aura sinna til þess manns er honum seldi ef sá gripr er brigðr er eigi er heimildartaki tilmæltr. En ef sá gripr er brigðr er heimildartaki er tilmæltr. þá gangi sá er af grip lætr til heimildartaka sins ok aura
