Side:Norges gamle Love indtil 1387 Bd. 1 332.jpg

Denne siden er korrekturlest
332 Ældre

þá beiði hinn kaups sins. ok bióði honum verð. ok leggi við rán ef hann heldr. ok svá ef hinn vill eigi hafa kaup er keypti. þá beiði hann verðs ok bióði honum kaup. ok leggi honum rán við ef hann heldr á. ok hafi hvárrtveggi vitni við sitt mál.]


154   [Um allar fiárskuldir er eiðar koma til. þá skal einn eyris synia. tveir tveggia. en .iij. þriggia. En þó at fé se meira. þá kemr eigi meira til en lýritareiðr. En hvar er menn kaupa saman laga kaupi ok lýrit(ar). þá skal aptr ganga oftala en fram vantala. þar til er þeir hafast réttar tölur við.]

155   [Svá er mælt ok uppsagt í lögum manna at engi skal fyrir öðrum taka ertog ne ertog meira. En ef tekit verðr. þá skal hinn er á fara eptir með váttum ok beiða út síns innan næsta mánaðar síðan hann spyrr. En hinn fyrirtekit sókn sinni þó at hann láti laust. Ok heldr á ok[1] liggr rán við. ok þó fyrirtekit sókn sinni sem áðr.]

156   |Engi skal segia skuld í garð dauðum manni nema hann hafi vitni til.[2] en engi skal eið sveria[3] fyrir dautt brióst. nema þar at eins er skilt er í bók várri.|

157   |Þat er vitafé er fest er fyrir váttum annat þat er maðr iátar fyrir kvöðuváttum. þriðia er menn festast höndnm saman. ok se .vj. menn af hvárstveggia hendi. ok alt þat er dómr dömir manni. þat er vitafé. ok ef manni verðr þing stefnt. ok döma menn öðrum manni fé af öðrum á því þingi. þá er[4] vitafé.|

158   [En svá skal vitafé sökia sem allar aðrar skuldir. beiða út þrisvar ok þó fult at um siun se. ok leggia rán við ef á heldr. ok stefna honum þing. nema hinn leggi stefnu er vörn á. þrinætting innan fimtar. ok ef þeir sættast þar þá er vel. elligar stefni sökiandi honum þing ok nióti þar allra vátta sinna. En hinn fellst at vörn. þá haldi hann upp skuld ok sekt við konung. slíkri er hinn[5] gefr sök til. þrimr mörkum við hveria útbeizlu. hvárt er beiðir um sinn eða optar. etligar þoli atför. en böndr skyldir til atfarar. En um fiársóknir allar þær er eigi má at lagakefli sökia. ok eru þó váttar til. þá skal út beiða ok leggia rán við. En ef á heldr. stefni honum þing ok nióti þar vitna sinna. En ef hann vill þá eigi lúka. þá fari böndr at honum ok taki af honum hálfu meira. ok ránbaug konungi.] |En ef þær eru skuldir er eigi[6] eru vitni til. þá skal stefna honum heim til þingstefnu[7] ok þing siðan. En hann eigi kosti tvá. lúki skuld eða vinni lögeiða. eðr böndr fari at honum ok taki hálfu meira.|[8] [En um spell öll er menn gera um fénað manna. ok svá þar sem fé


Jvfr. Cap. 154. F. V. 42. Cap. 155. F. X. 1. Cap. 156. F. X. 23. Cap. 157. F. X. 19—22. Cap. 158. F. X. 24.

  1. Ok heldr &c. udentvivl Skrf. f. En ef heldr á þá.
  2. við. — X.
  3. engi skal ok eið vinna — X.
  4. þat — tilf. X.
  5. honum — Fr. L. neppe rigtigt.
  6. eigi mgl. i Fr. L., vistnok urigtigt.
  7. heimstefna — Y. paa sidste Sted.
  8. Stykket fra En ef þær &c. staaer paa to Steder i Y.