Side:Norges gamle Love indtil 1387 Bd. 1 341.jpg

341

Borgarthings-Christenret.

æftir ero föd. skulu skirð vera at michiels messo. oll þau er þær æftir ero föd skulu skirð vera al hinni hælgu iola nott. liggr við lagha stæfnu hueria^[1] .iij. merkr. En ef sua liða allar lagha stæfnur al maðr lætr æigi skira barn sit. þa værðr bonde hæðin af barne sinu. han hæfir firergort fe oc friði lande oc lausum öyri. fare a land hæiðit þo vill han æigi kristin uera.^[2]

Vm uatan þæt sem firer boðet er at eta.^[3]

5   Nv skulu men huatke eta suæita ne suida.^[4] Sa maðr en^[5] etr suæita ne^[6] suida. han er sæckr .iij. morkum silfrs.^[7] Bondans bott tækr firer^[8] kono hans ot born oc hiun^[9] anauðigh. En ef han a sun .xviij. vætra gamlan eða þui ælra han skall böta annare bot firer sik. Er dotter hans a flæti su^[10] er ækkia er hon skal böta hinni .iij. bott firer sik oc sin born.^[11] Föðer bonde geste æigi sua marga^[12] oc gefr han suida at eta þa er han sæckr .iij. morkum firer huern þæirra. Þæt hæitir^[13] alt suida^[14] er sua nærðr daut at æigi ganga manz handa verk till.^[15] Liggr fenaðr manz^[16] uti a hæiði^[17] davðr allum monnum iamner. till skal granna læiða^[18] oc lata sea. ef^[19] þæim syniz manz handa uerk a þa skal æigande nyta^[20] hava uið roð^[21] granna sinna. Ef þæim syniz æigi nytande þa skal æigande vnyta. Ef maðr nytir þæn smala^[22] er sua værðr davðr þa ma biskups armaðr geva honom sok till lyritar æiðs.^[23] ef^[24] vinz æiðr^[25] at fullu þa er han sygn sakar.^[26] ef sa fællr^[27] þa hæitir^[28] han sannr at sok. sæckr .iij. morkom.^[29] Nu skall^[30] þæt alt eta oc nyta en sua værðr dautt at manz handa verk ganga till. brestr a hals i base. kuirkir klave. væfs i tioðre. liggr daut i staðu brunni. fællr firer fiolbru.^[31] gengr firer gilldri^[32] manna. læiðir maðr a iss vföran. springr sialft^[33] a sundi. bær biorn. bitr varghr. værðr firer hofs gange eða horns. bita hundar til hæliar [þæt skall alt nyta.^[34] Nv a maðr^[35] ku æina. værðr su svidauð.^[36] hena skal nyta. En ef han a .ij. liggia

---

Jvfr. Cap. 5. G. 31. F. II. 42. 43. E. 26. 29.

---

1. hina fyrstu — B.
2. Nu ero men födder ok hafa kristin dom allan. nu þurfu mat mennanner aller. þeir skulu huatke etta suæita ne suida. — tilf. B.
3. Vm kiot atto suæita oc suidða. — Overskr. B.
4. Nu &c. — mgl. B. Nu skulu krisnir mæn huarke — C.
5. er — B.
6. eða — B. C.
7. silfrs — mgl. B. C. H. F. har ved en feilagtig Oplösning af Forkortningen: ser.
8. han oc — tilf. B. C.
9. oll — tilf. B. C.
10. han a dottor af læiti ser. þa — B. Sua ef dotter hans er hæima aflæti su — C. H. F. har ogsaa aflæti i eet Ord.
11. hiun. — B. C.
12. Aldri föde bonde sua marga gæsta — C. æigi indskudt, men igjen udraderet — B.
13. er — B.
14. suidade — C.
15. vider — C.
16. manz — mgl. B.
17. hæidum — C.
18. sk. kalla granna oc læida — C.
19. En ef — B.
20. nytra — C.
21. rad — B.
22. þeim smala — B. þen fenad — C.
23. sok til. lyrittar eidi a hann firir at standa — B. sok. liritter æidi a h. f. at standa — C.
24. honom — tilf. B.
25. ef han vitnaz — C.
26. syn saka — B. C.
27. fælz — C.
28. er — C.
29. ef sa &c. — mgl. B.
30. skulu mæn — C.
31. fioll. eða bru — B.
32. gildru — C.
33. sprengir sialfuer — C.
34. etæ — C. [Nu skal þat allt etta oc nyta — B. er sua uerdar daut oc manz ganga handa uerk titl — tilf. B. er sua daut sæm nu er skilt ok manz g. h. v. till — tilf. C.
35. Maðr a — B.
36. suiddauð — B. sialf daud — C.