Side:Norges land og folk - Lister og Mandals amt 1.djvu/407

94 I.IS’l’l-ill ()(; )1AN1)A1.S Ax1T. i mon-aa im-r baninn jeIe. -— Kjær sote venen minn! —- ].igg far bort mæ kvennæ aa n1e1e, Daa kann du sleppa inn. I kveIl eg gleymde no kubbinn aa reisa. Eg meine den guten æ bi11nande galinn, Som inkje kan høyra, at far han æ heime- — Kjær sote venen min! SuriI, SuriI, Sin-il, suril, lei. — Sfe1; fra .—Iaseral. Sossi seie dei upp i garann’: ädei venaste gjentunn’ æ ni paa 1iatu1111’.ɔ sossi seie dei ni paa fl1lHI11IlV: Cdei venaste gjentunn’ æ upp i gnrann’.» Snme seie, eg au ’kje vær ’ae, aa sume seie, eg inkje fær ’æ aa sume seie, d’æ ’kje lagi ti: men sjav so sei’ eg-, eg inkje vi. Aa du som æ no so go te’ ljugu, du sill’ ha vengje SÖ du kI111Il. flugu. so du kunn’ fluga haa sør aa n0r. aa sina seia koss andre bor. I)ei gutann Som æ sÖ go te’ ljuga. dei sill’ ha ve11gje so dei kunn fluga, de va’kji gamosamt fysst dei laug, men de vu so ga1noSamt fysst dei flaug. Aa hutt1etu eg æ hein1’ uleini, eg hev so vondt i de eine beini: men vi du bie ti eg bli go, so skam eg dengja haa ei11 aa tvo. Aa alli syta aa alli I01lgfi1“ de æ’kji skam1egt aa ganga jentu, de æ’kji skamlegt aa ganga. m0y so tar han ’kji graata fysst bonme dey. S Aa guj (Gu gje) eg kunne min huge venna, Aa guj (Zgiv) eg kunne paa skjeisunn renna, so sill’ eg skjeisa um de va paa vann, f)—sat eg kunn’ venna min hug fraa hann. Se æ sten-e-aa so au maale sum hesten traava paa isen haale, so k1inga steve paa dalevis, sum skjote h(1sta paa haanlo is.