Side:Norges land og folk - Lister og Mandals amt 1.djvu/415

Denne siden er ikke korrekturlest

402 LIS’I’ER OG MANDALS AM’I’. Till Tove! tolv e dei røvarann i skove. hunna1m dei henga dei. gjætlebodnæ denga dei. kasta bjøddaa høgt i tre, stela bondens bu aa fe. Bonne, bonne skunna deg te huje ditt-. «Stakkars kongen, sum ska kjæmma sæg kvær dag,» sa mannen, «d’æ saa dæ ryskje haar a hove n1itt, æg kjæmme mæg ’kje ko kvær jolaptaa. Naar æg bli for fudde a ræb, saa gjæng’ æg a te granne- kaanaa mi aa ræba udo mæg alt dæ æg kann, saa bli æg goe lænje. (Fjot1and.) Sten fl“a Kvinesdal . Aa æg sku fyja dæg unde reinann. ’ der Ska du sidda aa knaga beinann. der ska du sidda i aaram1 sju aa sian heida ein myssmørtju. Æg kan mæg kola, æg kann mæg vuska. pass du paa dæg aa di eija taska. pa-ss du paa dæg aa dit eije hus. du ede loppe aa dride lus. Naar seg bli drukkjen aa øvestyren. frir æg te dei som eg iukje Vyre. Naar seg bli fastans aa sansa mæg, saa fær arg hugverk, saa trega æg. Hodrou. I)æ va eigaang paa Dunsei Gylands sogn, at ein ung dræng laag i el1huse ein søndag aa kvilte i ei sæng. Saa kom der im1 tvo kvinnfolk aa sette sæg paa ein stol atte mæ aren. Saa tog han 1ivbe1te sit aa kasta øve den yngsta, før naar dei kasta jedn øve unnejorsfolk hell dæ, som unnejorsfolk he, saa behel1e dei dæ. Saa gjøre han. Daa sa’ den gam1a: «Naa be du fengje henne. Vil du naa fara vent mæ henne, saa ska du faa lykka mæ alt, dæ du he; aa saa længje, dæ nabne bli oppehalle, ska dei staa sæg godt, aa hu heide Hodrou». Saa va dæ eigaang, at hu blei idle paa mannen; daa laa der ein hessko i vennua; saa tog hu den aa retta an beine, saa sa’ hu: «Naa kan du sjaa. ko seg kunne gjera mæ dæg, naar æg ville». —— Aa saa længje, dæ nabne va paa Dunse, stø dei sæg godt. (Gyland.) Grøttela)ms— og Klungla)ms-manmen. Dæ fortælest, at i gamal ti sku her inkje i Gylanns Sogn vera fleire gara he-ll Grøttelann aa Nore K1ung1ann. Saa viIIG