Side:Norges land og folk - Nedenes amt 1.djvu/603

NEDENES AMT. En tylvt nyere stev j3“a 1S‘etesdaIen. Guten st-o uti o let i fioyta; gjenta laag inni o gret o oya. Guten sto uti, i floyta let, gjentat lang i1mi, oya o gren Den 1isle gjenta, hu glaapt’ i gluggji, so sang ’u guten sin Sum en skuggji. O ko tru de no æ han tenkjer-paa, han gjeng ’kje gaangji, men Spring i traav. Min lisle gute, vi du hav’ ringjen, so ska eg settj’ ’an paa lislefingjen. Min 1isle gut-e, vi du hav’ meg, for eg va so lageleg ette deg. O reven upp ette IllO1lfi1l11 dilta, o stundum sprang ’an o stun(lum flltra; daa ’an kaam ti Aakhus, bun ’an Cgoddag» daa blei dei blanda mæ reveslag. Snillt o snodigt O smaatt o gama, liti o trugji va de mi tala, Snillt o snodigt o smaatt O grnitt, o difyre gjor’ mi kvaarairne laitt. Helse guten m1e strie taari: Den sut eg fekk bar eg haile aa-ri. HelSe guten min if1—aa me, Eg hev ingjen flWll11î. lagt hugjen ti. Eg vait no alli kor eg ska verc. eg tikj so synleg itt gankjen gjele. No vi eg flyttje meg nor im hai so eg alli hoyr’ atte gaukjen mni. Fær eg fiî1l, sum æ ven o line, so maa ’an liggje ti Soli skine; fær eg ain, sum æ stygg o ljot: cUpp, ditt ascn, no æ her ljost!) Guten miste upp ette Straandac, Birgjit sprang ett“i mæ Sokkebaandæ: ‘—Min snille gute, du binr lDGg, dai sol(kebaan(læ. dai gjev eg (leg.» Nei gjipte seg æ kje l1(—ste-l)yti, du fær kje slaa upp’teI Hm du dun lyti. Du teke hesten for den ’an m. men den du fær, lå-t d11 live man upp ’te.— uppatt-(1r.