Denne siden er korrekturlest
- Hesten min (varorðlegt og tingorðlegt eintal).
- Hestane mine (varorðlegt eintal og tingorðlegt fleirtal).
- Hesten vår (varorðlegt fleirtal og tingorðlegt eintal).
- Hestane våre (varorðlegt og tingorðlegt fleirtal).
- For trijeman er de varorðlege eintale og fleirtale eins.
§ 67.
3. Utpeikande varorð.
| Eintal. | Fleirtal. | ||
| Hankj. | Hokj. | Kjønl. | Alle Kjøn. |
| den | den | de. | dei |
| denne | denne | dette | desse |
| hin | hi | hit | hine |
Merkn. Den, de, dei er sterkttonande og skjele seg veð dette ifrå kjønsorð (§ 14 og 57, 1, merkn.).
§ 68.
4. De atterførande varorðe
heite som og er obrigdelegt. — Er som styrt av eit høveorð (§§ 19 og 96—99), må dette altið stå siðst i setningjen: Den, som ein skal tru på, må halde seg frå å lyge.
§ 69.
5. Spørjande varorð.
| Hankj. og hokj. | Kjønl. |
| kven | kva. |
Kven heite i eigjehøve: kven sin (si, sit, sine), t. d. kven si ku er dette?
Merkn. Kva har eit siðehøve «kvi», som tyðe kvifor.
§70
6. Peiklause varorð.
| Eintal. | Fleirtal. | ||
| Hankj. | Hokj. | Kjønl. | Alle kjøn |
| al | al | alt | alle |
| ankvar | ankvar | ankvart | («) |
| annan | anna (onno) | anna | andre |
| einkvar | eikvar | eitkvart | («) |
| ingjen | ingja | inkje | (ingje) |
