hyppigste, da de i hver Regest-Aargang fra Johannes d. 22des Tid danne en egen Afdeling, hvor der sikkert findes mange hundrede, men, da saameget er udeladt, kun optagende lidet Rum. Den sedvanlige Formular, der udelukkende forekommer i hele det 14de Aarhundrede, er denne:
Provenit ex tuæ (vestræ) devotionis affectu, quo nos et Romanam ecclesiam revereris (reveremini), ut petitiones tuas (vestras), illas præsertim, quæ animæ tuæ (animarum vestrarum) salutem respiciunt, ad exauditionis gratiam admittamus. Hinc est quod nos, tuis (vestris) supplicationibus inclinati, ut confessor tuus (vester), quem duxeris (duxeritis) eligendum, omnium peccatorum tuorum (vestrorum), de quibus corde contritus (contrita, contriti) et ore confessus (confessa, confessi) fueris (–itis), semel tantum in mortis articulo plenam remissionem tibi (vobis) in sinceritate fidei, unitate sanctæ Romanæ ecclesiæ, ac obedientia et devotione nostra vel successorum nostrorum Romanorum pontificum canonice intrantium persistenti (–ibus) auctoritate apostolica concedere valeat, devotioni tuæ (vestræ) indulgemus, sic tamen, quod idem confessor de his, de quibus fuerit alteri satisfactio impendenda, eam tibi (vobis) per te (vos), si supervixeris ( –itis) vel per heredes tuos (vestros), si tunc forte transieris (–itis), faciendam injungat, quam tu (vos) vel illi facere teneamini ut præfertur. Et ne, quod absit, propter huiusmodi gratiam reddaris (–amini) proclivior ad illicita in posteum committenda, volumus, quod, si ex confidentia remissionis hujusmodi aliqua forte committeres (–etis), quoad illa prædicta remissio tibi (vobis) nullatenus suffragetur. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostræ concessionis et voluntatis infringere o. s. v., see ovenfor. Si quis autem &c. s. ovenfor. Istedetfor alt dette staar der i Regest-Afskrifterne kun „Provenit“ &c., undtagen naar der undertiden findes tvende Tillæg indskudte, der ligeledes staa afkortede, nemlig:
Efter „remissionem tibi“ og foran „in sinceritate“: „qui (quæ), ut asseris, sexagesimum ætatis tuæ annum peregisti“.
Og efter „sufrragetur“ samt foran „Nulli ergo“ stundom: “nostræ tamen intentionis est (existit), quod nisi tu (tu fili N. N., tu filia N. N.) deinceps vestes, quas fieri facias et indueas, desuper deferes longas saltem usque ad genua existentes, indultum hujusmodi quoad te duntaxat nullius sit roboris vel momenti“. – Blandt de hyppigst forekommende Bevilgninger ere de saa-
