Side:Segner fraa Bygdom I.djvu/111

Denne siden er ikke korrekturlest
51

igjøno Berge. Han vart burte i aatte Daga aa daa kom han fysst utatte paa Voss; han hadde endaa slæpa taa se Haare paa baa’a Le’o taa di han hadde skubbast attaat Bergsveggi inni Hole.

Ette dai Ti’enn har alder nokon set ain ainaste Orm paa desse Le’enn aat Sjøpolle; men Folk ha fraista ofto aa hatt me se i Baata Orma taa hina Le’enn; men desse ha jamt dau’a, nær dai ha vore komne te Mevatnes paa Sjøe.

Ormen i Stølsvøtno.

I gamle Daga skulde de ette Søgn’n vore ain ovstor Orm i Stølsvøtno. Han laag der aa aat upp all Fisken, so at Aignaren te Vøtno inki fekk i mange Aar. Tesidst vart han teraadd aa raise te Viskønunn paa Kungsberg. De gjorde han, aa Viskønu raadde hono te aa kjøpe se Bøvergjeld aa so noko Linu so lange, at dai kunna naa over haile Vatne; paa dai skulde han hengje tryaa smaae Taatu aa hava noko Bøvergjeld inni desse aa so ro me desse ette Vatne fraa Innfallsose te Utsallsose; daa vontest hona, at Ormen laut ut or Vatne. Denne Ormen va sjelda aa alder te Synes, uta ainstaka Gøngu i Hundedøgo nær de va godt Ver; daa raakte de stundo, at han laag i Bugti uppi Vatskave, likesom de hadde liggi Øltunnui ai Ra ette korare. Men ai Gøng høvde de, at ain Mann va ute paa desse Vatne paa Staalise inn Hausten, aa daa fekk han bi vare tain stor rund Ring ne paa Botte i Vatne. Han vontest daa ko de va, aa te aa aathuga de bære,