la’e han se i Gruvo paa Ise baint uppivi desse Ringi aa skodde ne paa han. Daa fekk han sjaa, at de va Ormen, som laag i Ring temotars me Skalla aa Sporde, aa inni desse Ringi hadde han samla ain unøgjes stor[1] Dungi me Fisk, som gikk der inni att aa fram som han vore fjetra, aa inki vaaga han se te springe or Ringi. Ljøte Trølle laag berre aa langsaup te se, so Fisk ette Fisk gikk inn i Gape paa hono.
Dette hende um Hausten, fyrr ell Aigaren taa Stolsvøtno hadde vore hjaa Viskønunn aa søkt Raa’bot. Um Sumaren ette gjorde han ette Fyrisøgn’n aat Viskønunn, aa se’a ha de vore Fisk i nok i Stølsvøtno, aa ingin ha øygt Ormen mair der i Vøtno. Men um Vaaren ette synte de ai Slæpe[2] sume Sta’ne i Vierkjørro som ette ain Timberstokk, aa de ha nok væl vore Slo’e[2] ette hono, daa han krak ut or Vøtno. Han vart se’a drepin taa ain Mann, som dai kalla Randin, taa di han budde nord i Urundli’enn paa ait Fjellbøle som aite Randin aa ligg noko utafør dessa Vøtno. Denne Randin vart vare ain fælande stor Orm paa ai Stelle, som aite Larsolabakkin, men han torde inki vaage se te, før Ormen va so nøggile[3], at kaim som saag han tok Foten te vare, baade Folk aa Fe. Raudin torde daa ’ki ænse hono, fyrr han hadde vore haimatte aa faatt se Handyvle; men daa gav han se i Kastarlag me hono. Ormen hadde lagt se so, at han
