Koparringja paa Thørpo
Det norske Samlags Forlag, (s. 138-139).
I ein taa Uppheimsgarda heldt dei paa bryggja te Jul eigøng. Daa hadde dæ kome ei Haugakjering aa støle Vørt. Dæ va soleine dei fongo veta dæ, at ein Kar, som sto uti Garde avlesste Beit om Kvelden, høyrde dæ ropte uppi Haugo ovafør:
„Hels henne Snille,
Aa spaa henne ille:
„Baae henne Søni ha døtte ni Sukkkjelen“[1].
„Aau!“ skreik Haugakvemfølke, aa ho kvakk so, at ho slepte ne Ringja, som ho helt unde Røstebyttun, aa la te Dørs. Ringja vart sea hengd aat Kyrkjun paa Thørpo; om ho heng der enno, veit e kji.
|
Denne teksten er offentlig eiendom fordi forfatteren døde for over 70 år siden. |
- ↑ Vørtukjelen, den Kjelen, dei koke Vørte i.